رسیدگی فرجامی عبارت است از تشخیص انطباق یا عدم انطباق رای مورد درخواست فرجامی با موازین شرعی و مقررات قانونی.
تفسیر ماده 366 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- اعتراض به رای در دیوان عالی کشور را فرجام‌خواهی گویند.
2- فرجام‌خواهی یکی از شیوه‌های فوق‌العاده اعتراض به رای است که در دیوان عالی کشور صورت می‌پذیرد. در یک تقسیم‌بندی کلی اعتراض به آراء به طرق عادی و طرق فوق‌العاده تفکیک می‌شوند. طرق عادی شکایت از رای به معنی آن است که اعتراض علی‌الاصول محدود به موضوعات و جهات خاصی نیست مانند واخواهی و تجدیدنظر اما طرق فوق‌العاده شکایت از رای، محدود به جهات یا موضوعات خاص است مانند فرجام، اعاده دادرسی و اعتراض ثالث.
3- رسیدگی در دیوان عالی کشور شکلی (منظور از رسیدگی شکلی، تطبیق رای صادره با قانون است.) خواهد بود نه ماهوی؛ بدین معنی که شعب دیوان عالی کشور پس از نقض رای، اقدام به صدور رای صحیح نمی‌نمایند. (دیوان عالی کشور یا رای را ابرام می‌کند یا نقض!)
4- طرق فوق‌العاده شکایت از رای (فرجام‌خواهی، اعاده دادرسی و اعتراض ثالث.) اصولاً اثر تعلیقی ندارند (اجرای حکم را به تاخیر نمی‌اندازند.) مگر در موارد مذکور در ماده 386 قانون آیین دادرسی مدنی (در خصوص فرجام‌خواهی).
مطلب مرتبط: فرجام‌خواهی چیست و چه احکامی قابلیت فرجام‌خواهی را دارند؟
5- دیوان عالی کشور در تشخیص انطباق یا عدم انطباق رای فرجام‌خواسته با قوانین، باید قوانین حاکم در زمان صدور رای فرجام‌خواسته را ملاک قرار دهد مگر اینکه قانون موخر بر قانون در زمان صدور رای فرجام‌خواسته صراحتاً به امور مطروحه در دیوان هم تسری یابد چراکه دیوان عالی کشور اساساً رسیدگی ماهوی نمی‌کند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران