درخواست فرجام، اجرای حکم را تا زمانی که حکم نقض نشده است به تاخیر نمی‌اندازد لکن به ترتیب زیر عمل می‌گردد:
الف- چنانچه محکومٌ‌به مالی باشد، در صورت لزوم به تشخیص دادگاه قبل از اجراء از محکوم‌له تامین مناسب اخذ خواهد شد.
ب- چنانچه محکومٌ‌به غیرمالی باشد و به تشخیص دادگاه صادرکننده حکم، محکوم‌علیه تامین مناسب بدهد اجرای حکم تا صدور رای فرجامی به تاخیر خواهد افتاد.
تفسیر ماده 386 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- فرجام‌خواهی اصولاً اجرای رای را به تاخیر نمی‌اندازد (فرجام‌خواهی اصولاً اثر تعلیقی ندارد چراکه اثر تعلیقی ویژه طرق عادی شکایت از رای مانند واخواهی و تجدیدنظر خواهی است.) مگر در شرایط مقرر در ماده 386 قانون آیین دادرسی مدنی.
2- اصل بر این است که فرجام‌خواهی مانع اجرای حکم نیست مگر آنکه آن رای نقض شود. حال اگر محکوم‌به مالی باشد و دادگاه لازم بداند، از محکوم‌له تامین گرفته و حکم صادره اجرا می‌شود. منظور از دادگاه در بند الف ماده 386 قانون آیین دادرسی مدنی، دادگاه صادرکننده حکم است (دادگاه بدوی یا تجدیدنظر).
3- چنانچه محکوم‌به غیرمالی باشد، به تشخیص دادگاه صادرکننده حکم (دادگاه بدوی یا تجدیدنظر)، از محکوم‌علیه تامین گرفته و اجرای حکم را تا صدور رای فرجامی به تاخیر می‌اندازد.
4- تامین مندرج در ماده 386 قانون آیین دادرسی مدنی، می‌تواند وجه نقد، ضمانت‌نامه بانکی، مال غیرمنقول و ... باشد اما میزان آن باید برابر با محکوم‌به باشد.
5- فرجام‌خواهی اثر انتقالی ندارد چراکه در دیوان عالی کشور، رسیدگی ماهوی صورت نمی‌گیرد.
6- قرار تاخیر اجرای حکم غیرقابل اعتراض است و نیاز به ابلاغ نیز ندارد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران