دادخواست باید به زبان فارسی در روی برگ‌های چاپی مخصوص نوشته شده و حاوی نکات زیر باشد:
۱- نام، نام خانوادگی، نام پدر، سن، اقامتگاه و حتی‌الامکان شغل خواهان.
تبصره- در صورتی که دادخواست توسط وکیل تقدیم شود مشخصات وکیل نیز باید درج گردد.
۲- نام، نام خانوادگی، اقامتگاه و شغل خوانده.
۳- تعیین خواسته و بهای آن مگر آن که تعیین بهاء ممکن نبوده و یا خواسته، مالی نباشد.
۴- تعهدات و جهاتی که به موجب آن خواهان خود را مستحق مطالبه می‌داند به طوری که مقصود واضح و روشن باشد.
۵- آنچه که خواهان از دادگاه درخواست دارد.
۶- ذکر ادله و وسایلی که خواهان برای اثبات ادعای خود دارد، از اسناد و نوشتجات و اطلاع مطلعین و غیره، ادله مثبته به ترتیب و واضح نوشته می‌شود و اگر دلیل، گواهی گواه باشد، خواهان باید اسامی و مشخصات و محل اقامت آنان را به طور صحیح معین کند.
۷- امضای دادخواست دهنده و در صورت عجز از امضاء، اثر انگشت او.
تبصره ۱- اقامتگاه باید با تمام خصوصیات از قبیل شهر و روستا و دهستان و خیابان به نحوی نوشته شود که ابلاغ به سهولت ممکن باشد.
تبصره ۲- چنانچه خواهان یا خوانده شخص حقوقی باشد، در دادخواست نام و اقامتگاه شخص حقوقی، نوشته خواهد شد.
تفسیر ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- سه مورد از شرایط اساسی دادخواست هستند که در صورت فقدان آنها، دادخواست قابلیت بررسی ندارد. قانونگذار در صورت فقدان شرایط اساسی دادخواست، برای آنها ضمانت اجرا قرار نداده است چراکه آن برگه را به عنوان دادخواست نمی‌پذیرد که عبارتند از: الف- دادخواست باید به زبان فارسی باشد. ب- دادخواست باید در برگه چاپی مخصوصی نوشته شود. ج- دادخواست باید به امضاء یا اثر انگشت خواهان برسد.
2- همانگونه که بیان شد، دادخواست حتما باید به صورت کتبی و به زبان فارسی تقدیم شود.
3- به موجب بند 6 ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی، خواهان می‌بایست در دادخواست خود علاوه بر ذکر مشخصات شهود تعرفه شده، دلایل اثبات ادعای خود را در جهت رعایت اصل تناظر قید کند.
4- قانونگذار برای عدم رعایت هر کدام از موارد مقرر در ماده مذکور، ضمانت اجراهایی را لحاظ نموده است که در مواد بعدی بدان پرداخته می‌شود.
5- در هیچ یک از قوانین «خواسته» بصورت جامع و مانع تعریف نشده است و فقط این اندازه می‌توان دریافت که اصلی‌ترین درخواست خواهان که دعوی را برای آن اقامه می‌نماید، خواسته است.
6- مستند به ماده 56 قانون آیین دادرسی مدنی، در صورتی که دادخواست تقدیمی، فاقد نام و نام خانوادگی خواهان باشد و یا اقامتگاه خواهان یا وکیل وی مشخص نباشد، مدیر دفتر دادگاه اخطار رفع نقص صادر نمی‌نماید بلکه ظرف دو روز اقدام به صدور قرار رد دادخواست می‌کند.
7- چنانچه خواهان محل اقامت خوانده را نمی‌داند می‌بایست وی را مجهول‌المکان اعلام نماید. در هر صورت مستند به بند 2 ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی، خواهان باید نام و نام خانوادگی و اقامتگاه خوانده را در دادخواست تقدیمی درج نماید.
8- مراد از بند 4 ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی که بیان داشته است: «تعهدات و جهاتی که به موجب آن خواهان خود را مستحق مطالبه می‌داند به طوری که مقصود واضح و روشن باشد.» آن است که خواهان می‌بایست سبب دعوا یا همان منشأ دعوای خود را در دادخواست ذکر نماید (جهات موضوعی). جهات موضوعی مورد ادعای خواهان همان عمل حقوقی یا واقعه حقوقی‌ای است که منشأ دعوای خواهان می‌باشد. اما خواهان الزامی به درج جهات حکمی (مستندات و مواد قانونی) در دادخواست ندارد.
مطلب مرتبط: دادخواست چیست و نحوه نوشتن آن چگونه است؟
9- مستند به بند 6 ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی، اصولاً به جز آنچه خواهان در دادخواست خود به عنوان دلیل بدان استناد نموده است، دلیل جدید پذیرفته نمی‌شود مگر آنکه الف- در پاسخ به دفاعیات خوانده باشد. ب- دلیل پس از تقدیم دادخواست حاصل شود.
در صورتی که هر یک از اصحاب دعوا، عنوان قیم یا متولی یا وصی یا مدیریت شرکت و امثال آن را داشته باشد در دادخواست باید تصریح شود.
تفسیر ماده 52 قانون ایین دادرسی مدنی:
چنانچه دادخواست توسط نماینده (وکیل، قیم، وصی و ...) تقدیم شده باشد، ضمیمه نمودن برگه مُثبِتِ سمت نماینده خواهان، در دادخواست ضروری است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران