ماده ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری

آرای صادره درباره جرائمی که مجازات قانونی آنها سلب حیات، قطع عضو، حبس ابد و یا تعزیر درجه سه و بالاتر است و جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی که میزان دیه آنها نصف دیه کامل یا بیش از آن است و آرای صادره درباره جرائم سیاسی و مطبوعاتی، قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور است.

تبصره- اجرای این ماده مانع از انجام سایر وظایف نظارتی دیوان عالی کشور به شرح مقرر در اصل یکصد و شصت و یکم (۱۶۱) قانون اساسی نمی باشد.


تفسیر ماده 428 قانون آیین دادرسی کیفری:

1- مطابق با آرای وحدت رویه 744 و 807 هیات عمومی دیوان عالی کشور، در جمع حبس و جزای نقدی به درجه حبس توجه می شود. لذا در فرضی که برای جرمی مجازات جزای نقدی درجه یک تا سه و حبس درجه چهار تا شش در نظر گرفته شده باشد، رای صادره قابل تجدیدنظر خواهی می باشد.

2- رای دادگاه نظامی یک قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور می باشد و رای دادگاه نظامی دو قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر نظامی است.

3- آرای صادره از دادگاه بخش، به هیچ عنوان قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور نمی باشد و مرجع اعتراض به آرای دادگاه بخش همواره دادگاه تجدیدنظر استان می باشد چراکه دادگاه بخش تحت هیچ شرایطی حق رسیدگی نهایی و صدور رای در ارتباط با جرائم موضوع ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری را ندارد.

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.