ماده 22

هرگاه مَهریه در زمان وقوع عقد تا یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده 2 قانون اجرای محکومیت‌های مالی است. چنانچه مهریه، بیشتر از این میزان باشد در خصوص مازاد، فقط ملائت زوج ملاک پرداخت است. رعایت مقررات مربوط به محاسبه مهریه به نرخ روز کماکان الزامی است.

تفسیر ماده 22 قانون حمایت خانواده:

1- چنانچه خصوصیات سکه از سوی دادگاه مشخص نگردد، انتخاب نوع آن به عهده زوج (محکوم علیه) می باشد.

2- در صورتی که زوج نسبت به پرداخت اقساط مهریه اقدام ننماید، با رعایت ماده 22 قانون حمایت خانواده 1391، تا احراز عدم استطاعت وی بر پرداخت اقساط، حبس می گردد.

3- چنانچه حکم به پرداخت مهریه از سوی دادگاه صادر شده باشد، ذکر عندالاستطاعه بودن مهریه در عقدنامه در چنین حالتی، در اجرای حکم قطعی دادگاه و ضمانت اجرای مربوط به اجرای آن از جمله حبس محکوم علیه (اعمال مفاد ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی 1394) تاثیری ندارد، ناگفته نماند در صورت طرح دعوای اعسار مفاد ماده 7 قانون مذکور می بایست لحاظ گردد.