طفل متولد در زمان زوجیت ملحق به شوهر است مشروط بر اینکه از تاریخ نزدیکی تا زمان تولد کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه نگذشته باشد.
تفسیر ماده 1158 قانون مدنی:
1- این ماده ناظر به اماره فِراش می باشد. نکته قابل توجه آن است که اماره فراش در روابط نامشروع اعتبار ندارد.
2- اماره فراش در صورتی معتبر است که ناشی از نزدیکی بعد از نکاح باشد.
هر طفلی که بعد از انحلال نکاح متولد شود ملحق به شوهر است مشروط بر اینکه مادر هنوز شوهر نکرده و از تاریخ انحلال نکاح تا روز ولادت طفل بیش از ده ماه نگذشته باشد مگر آنکه ثابت شود که از تاریخ نزدیکی تا زمان ولادت کمتر از ۶ ماه و یا بیش از ده ماه گذشته باشد.
تفسیر ماده 1159 قانون مدنی:
1- منظور از کلمه ماه در این ماده، ماه قمری است که گاهی 29 روز و گاهی 30 روز دارد.
2- نسب طفلی که بعد از انحلال نکاح به دنیا آمده است در دو صورت ملحق به شوهر است: الف- مادر همچنان ازدواج نکرده باشد. ب- از تاریخ انحلال نکاح تا روز تولد طفل بیش از 10 ماه نگذشته باشد.
در صورتی که عقد نکاح پس از نزدیکی منحل شود و زن مجدداً شوهر کند و طفلی از او متولد گردد طفل به شوهری ملحق میشود که مطابق مواد قبل الحاق او به آن شوهر ممکن است. در صورتی که مطابق مواد قبل الحاق طفل به هر دو شوهر ممکن باشد طفل ملحق به شوهر دوم است مگر آنکه امارات قطعیه برخلاف آن دلالت کند.
تفسیر ماده 1160 قانون مدنی:
مبنای الحاق طفل به شوهر دوم، مصلحت خانواده و طفل و همچنین اصل تاخر حادث در مورد حمل زن و وقوع نزدیکی است.
در مورد مواد قبل هرگاه شوهر صریحاً یا ضمنا اقرار به ابوت خود نموده باشد دعوی نفی ولد از او مسموع نخواهد بود.
تفسیر ماده ۱۱۶۱ قانون مدنی:
1- دکتر صفایی معتقدند که اگر فردی به نحو صحیح اقرار به ابوت خود نماید، دیگر نمی تواند دعوای نفی ولد را مطرح نماید اما اگر ثابت شود که این اقرار واجد شرایط صحت نبوده و در حال مستی بوده یا نشات گرفته از اکراه یا مبتنی بر اشتباه در هویت طفل بوده است، نمی توان بدان اقرار استناد نمود.
2- دکتر کاتوزیان معتقدند که اگر مردی در زمان تولد فرزندش حاضر باشد و انتساب فرزند به خود را نفی ننموده باشد، این سکوت وی به منزله اقرار ضمنی می باشد مگر آنکه عذر موجهی برای سکوت خود ارائه نماید.
در مورد مواد قبل دعوی نفی ولد باید در صورتی که عادتا پس از تاریخ اطلاع یافتن شوهر از تولد طفل برای امکان اقامه دعوی کافی میباشد اقامه گردد و در هر حال دعوی مزبور پس از انقضای دو ماه از تاریخ اطلاع یافتن شوهر از تولد طفل مسموع نخواهد بود.
در موردی که شوهر مطلع از تاریخ حقیقی تولد طفل نبوده و تاریخ تولد را بر او مشتبه نموده باشند به نوعی که موجب الحاق طفل به او باشد و بعدها شوهر از تاریخ حقیقی تولد مطلع شود مدت مرور زمان دعوی نفی دو ماه از تاریخ کشف خدعه خواهد بود.
احکام مواد قبل در مورد طفل متولد از نزدیکی به شبهه نیز جاری است اگر چه مادر طفل مشتبه نباشد.
طفل متولد از نزدیکی به شبهه فقط ملحق به طرفی میشود که در اشتباه بوده و در صورتی که هر دو در اشتباه بودهاند ملحق به هر دو خواهد بود.
هرگاه به واسطه وجود مانعی نکاح بین ابوین طفل باطل باشد نسبت طفل به هر یک از ابوین که جاهل بر وجود مانع بوده مشروع و نسبت به دیگری نامشروع خواهد بود در صورت جهل هر دو نسب طفل به هر دو مشروع است.
طفل متولد از زنا ملحق به زانی نمیشود.
تفسیر ماده 1167 قانون مدنی:
1- زنا عبارت است از نزدیکی شخص بالغ، عاقل و مختار با جنس مخالفی، که بر اون حرام است، با علم به موضوع و حرمت حکم.
2- طفل ناشی از مساحقه، به پدر ملحق می شود.
3- کلمه زانی شامل مرد و زن می شود و ولد زنا به هیچ کدام از پدر و مادر خود که زناکار هستند محلق نمی گردد.
4- با منتفی شدن ولایت، می بایست برای طفل قیم نصب کرد اما تفویض قیمومت به پدر و مادر طبیعی طفل با ایرادی مواجه نیست.
جهت اخذ مشاوره، می توانید به بخش مشاوره حقوقی مراجعه نمایید.
درخواست مشاوره