ماده ۲۷
قانون مدنی
اموالی که ملک اشخاص نمی‌باشد و افراد مردم می‌توانند آن‌ها را مطابق مقررات مندرجه در این قانون و قوانین مخصوصه مربوطه به هر یک از اقسام مختلفه آن‌ها تملک کرده و یا از آن‌ها استفاده کنند مباحات نامیده می‌شود مثل اراضی موات یعنی زمین‌هایی که معطل افتاده و آبادی و کشت و زرع در آن‌ها نباشد.
تفسیر ماده 27 قانون مدنی:
اموال در یک تقسیم‌بندی به ملک و مباح تفکیک می‌شوند. در قانون مدنی ملک، مالی است که مالک دارد. اما مباح به مالی گفته می‌شود که مالک خاصی ندارد (اموال مباح نه ثبوتاً (نه واقعاً) مالک دارند و نه اثباتاً (نه عملاً)). مباحات دو نوع هستند: 1- مباحات قابل تملک (حیازت مباحات) مانند پرندگان در آسمان. 2- مباحات غیرقابل تملک مانند خیابان‌های داخل شهر.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران