طلاق دهنده باید بالغ و عادل و قاصد و مختار باشد.
تفسیر ماده 1136 قانون مدنی:
1- طلاق یک عمل حقوقی یک جانبه (ایقاع) است و مانند سایر اعمال حقوقی، قصد و رضا یا اراده در آن از سرایط صحت محسوب می گردد. لذا چنانچه شخصی در حالت مستی یا از باب شوخی صیغه طلاق جاری کند، یا اشتباهاً به جای یکی از زنهایش زن دیگری را طلاق دهد، این طلاق باطل و از درجه اعتبار ساقط است. قصد طلاق باید به طور منجز باشد. (برگرفته از کتاب مختصر حقوق خانواده نوشته دکتر سیدحسین صفایی)
2- همچنین مطابق با ماده 1136 قانون مدنی، مقنن اختیار را از شرایط طلاق دهنده دانسته است. (طلاق دهنده شوهر است.)
3- مستند به ماده 1136 قانون مدنی یکی دیگر از شرایط طلاق دهنده بالغ و عاقل بودن وی است. مراد از بالغ شخصی است که به سن پانزده سال تمام قمری رسیده است. لازم به توضیح است که صغیر حتی با اجازه ولی یا قیم خود نمی تواند زن خود را طلاق دهد و نیز از آنجا که طلاق تمری شخصی است که خود شخص می بایست درباره آن تصمیم بگیرد ولی یا قیم مجاز به طلاق دادن زوجه مولی علیه به نمایندگی از وی نمی باشند.
4- همچنین مجنون دائم به جهت فقدان قوه درک و اراده حقوقی نمی تواند زوجه خود را طلاق دهد.
5- در ارتباط با امکان اینکه سفیه می تواند زن خود را طلاق دهد یا خیر لازم به بیان است که با توجه به آنکه حجر سفیه در ارتباط با امور مالی وی است و طلاق از امور مالی محسوب نمی شود، لذا طلاق سفیه بدون اشکال است و او می تواند با رعایت قوانین و تشریفات قانونی زنش را طلاق دهد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران