ماده ۱۲۹۱
قانون مدنی
اسناد عادی در دو مورد اعتبار اسناد رسمی را داشته درباره طرفین و وراث و قائم‌مقام آنان معتبر است:
۱- اگر طرفی که سند بر علیه او اقامه شده است صدور آن را از منتسب‌الیه تصدیق نماید.
۲- هرگاه در محکمه ثابت شود که سند مزبور را طرفی که آن را تکذیب یا تردید کرده فی‌الواقع امضاء یا مهر کرده است.
تفسیر ماده 1291 قانون مدنی:
1- هرگاه سند عادی علیه شخصی ابراز گردد که آن سند، براساس ماده 1291 قانون مدنی اعتبار اسناد رسمی را داشته باشد و این شخص بخواهد انتساب سند را به خود نپذیرد، راهی جز ادعای جعلیت نسبت به آن وفق ماده 1292 قانون مدنی ندارد.
2- انکار و تردید نسبت به اسناد عادی در صورتی پذیرفته می شود که این اسناد اعتبار اسناد رسمی را نداشته باشند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران