شرط بر سه قسم است:
۱- شرط صفت؛
۲- شرط نتیجه؛
۳- شرط فعل اثباتاً یا نفیاً.
شرط صفت عبارت است از شرط راجعه به کیفیت یا کمیت مورد معامله.
شرط نتیجه آن است که تحقق امری در خارج شرط شود.
شرط فعل آن است که اقدام یا عدم اقدام به فعلی بر یکی از متعاملین یا بر شخص خارجی شرط شود.
تفسیر ماده 234 قانون مدنی:
1- شروط در یک تقسیم بندی کلی به سه دسته شروط صفت، فعل و نتیجه تقسیم می گردند.
2- شرط صفت شرطی است که در ارتباط با کمیت یا کیفیت مورد معامله است. شرط صفت اگر در خصوص کمیت مورد معامله باشد، شرط مقدار است که یا در اشیاء تجزیه پذیر است یا در اشیاء غیرقابل تجزیه. اما شرط صفت در خصوص کیفیت مورد معامله، شرط وصف می باشد.
3- شرط نتیجه به معنای درج یک عمل حقوقی یا حاصل و نتیجه آن به نحو شرط ضمن عقد می باشد.
4- مطابق با نظر دکتر کاتوزیان، شرط فعل می‌تواند به شکل تعهد به فعل شخص ثالث باشد در اینصورت الزامی برای ثالث ایجاد نمی‌شود و در شرایطی که او ایفای تعهد ننماید، مشروط علیه می بایست خسارت پرداخت نماید.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران