ماده ۲۴۱ قانون مدنی

ممکن است در معامله شرط شود که یکی از متعاملین برای آنچه که به واسطه معامله مشغول‌الذمه می‌شود رهن یا ضامن بدهد.


مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستری

تفسیر ماده 241 قانون مدنی:

1- قانونگذار در ماده 241 قانون مدنی در خصوص یکی از انواع شرط فعل صحبت نموده است. گاهی اوقات شرط فعل ناظر بر انجام یا عدم انجام یک عمل حقوقی است. فلذا در ضمن یک معامله می‌توان شرط نمود که یکی از طرفین معامله به جهت آن چیزی که بواسطه معامله مشغول‌الذمه و متعهد می‌شود، عمل حقوقی اعم از رهن یا ضمانت را انجام دهد.

2- به دلالت ماده 234 قانون مدنی شرط فعل به شرطی می‌گویند که به موجب آن انجام یا عدم انجام فعلی بر یکی از طرفین عقد یا شخص ثالثی شرط شده باشد.


13 آبان 1402 365
مقالات دعاوی حقوقی
10 ماه قبل 1369
مفهوم شروط صحیح ضمن عقد شروط صحیح آن دسته از شروط ضمن عقد می‌باشند که در نتیجه عقد و با توجه به توافق و تراضی طرفین در عقد ذکر می‌گردند بدون آنکه در ماهیت عقد، تغییری ایجاد نمایند. مقنن در قانون مدنی به پیروی از فقه اسلامی، شروطی را که در ضمن عقد آورده می‌شوند را شروط صحیح نام برده که اعم از شرط صفت، شرط نتیجه و شرط فعل می‌باشند که دارای ضمانت اجرای حقوقی‌اند (مستنبط از ماده 234 قانون مدنی). در مقاله حاضر که توسط گروه وکلای عدالت سرا تحریر یافته است، سعی...
مقالات امور قراردادها
4 هفته قبل 2815
مفهوم حقوقی شروط ضمن عقد یکی از مباحث مهم و کاربردی در عالم حقوق، مفهوم شرط است. شرط به منزله توافقی است که بنابر مفاد تراضی دو طرف عقد و یا بنابر طبیعت خاص خود، از توابع عقد دیگری قرار می‌گیرد؛ مانند آنکه در عقد نکاح شرط شود که انتخاب مسکن با زوجه باشد. ذکر این نکته حائز اهمیت است که اصولاً شرط تابع عقد و فرع بر آن می‌باشد. این جمله بدین معنا است که علی‌الاصول تعهداتی که از شرط ناشی می‌شود مستقل نبوده و همواره بخشی از عقد می‌باشند. بنابراین اگر میان شرط و...

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.