بعد از قبض نیز واهب می‌تواند با بقاء عین موهوبه از هبه رجوع کند، مگر در موارد ذیل:
۱) در صورتی که متهب پدر یا مادر و یا اولاد واهب باشد.
۲) در صورتی که هبه مُعَوض بوده و عِوَض هم داده شده باشد.
۳) در صورتی که عین موهوبه از ملکیت متهب خارج شده یا متعلق حق غیر واقع شود خواه قهراً مثل اینکه متّهب به واسطه فَلَس محجور شود خواه اختیاراً مثل اینکه عین موهوبه به رهن داده شود.
۴) در صورتی که در عین موهوبه تغییری حاصل شود.
تفسیر ماده 803 قانون مدنی:
1- با توجه به اینکه قاعده رجوع از هبه، حق است، نه حکم؛ لذا واهب می‌تواند این حق را از خود اسقاط نماید.
2- اگر موهوبه از ملکیت متهب خارج شود و دوباره به ملکیت وی درآید، حق رجوع ساقط می‌گردد.
3- با توجه به بند 1 ماده 803 قانون مدنی، هبه به خویشاوندان طبقه اول غیرقابل رجوع است و شامل نوادگان نیز می‌گردد.
4- گرچه به صراحت ماده 1207 قانون مدنی، تنها اشخاص صغیر، مجنون و سفیه محجور بوده و از تصرف در اموال خود ممنوع می‌باشند اما با تدقیق در بند 3 ماده 803 قانون مدنی، فَلَس (ورشکستگی) نیز محجور بوده و ممنوع از مداخله در اموال خود می‌باشد. لذا ورشکستگی نیز از اسباب حجر می‌باشد (حَجر سوء ظنی).
مطلب مرتبط: تایید رجوع از هبه به چه معناست؟ و ارکان آن کدام است؟
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران
وکیل دادگستری