مبحث سوم - در اثر عقود نسبت به اشخاص ثالث
قانون مدنی
ماده ۲۳۱
معاملات و عقود فقط درباره طرفین متعاملین و قائم‌مقام قانونی آنها موثر است مگر در مورد ماده 196.
تفسیر ماده 231 قانون مدنی:
1- ماده 231 قانون مدنی در ارتباط با اصل نسبی بودن قراردادها است. لذا اثر مستقیم عقد تنها متوجه متعاملین و قائم‌مقام قانونی آنها است. لذا اشخاص ثالث از قراردادهایی که طرفین آن منعقد می‌کنند به طور مستقیم نه سود می‌برند و نه زیان می‌بینند.
2- علاوه بر ماده 196 قانون مدنی که در ارتباط با تعهد به نفع ثالث می‌باشد، اصل نسبی بودن قراردادها در مورد الف- عقود جمعی مثل پیمان کار (موضوع ماده 140 قانون کار) یا قرارداد ارفاقی (موضوع ماده 489 قانون تجارت) ب- عقد فضولی (موضوع ماده 247 قانون مدنی) ج- ضمانت از مدیون (موضوع ماده 698 قانون مدنی) نیز استثنائاتی دارد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران