ماده ۱۹۶ قانون مدنی

کسی که معامله می‌کند آن معامله برای خود آن شخص محسوب است مگر اینکه در موقع عقد خلاف آن را تصریح نماید یا بعد خلاف‌ آن ثابت شود معذلک ممکن است در ضمن معامله که شخص برای خود می‌کند تعهدی هم به نفع شخص ثالثی بنماید.


تفسیر ماده 196 قانون مدنی:

1- گاهی اوقات ممکن است که فردی به نمایندگی از دیگری، برای وی‌ اقدام به انجام معامله نماید در اینصورت، آن معامله برای آن شخص خواهد بود نه نماینده و تمامی آثار عمل حقوقی انجام شده نیز متوجه آن فرد است نه نماینده وی.

2- جهت آنکه آثار معامله انجام شده توسط نماینده، متوجه منوب عنه شود لازم است که اولاً رابطه نمایندگی میان طرفین وجود داشته باشد. ثانیاً نمانیده از حدود اختیارات خویش تجاوز ننموده باشد. ثالثاً نماینده، نیابت و نماینده بودن خویش را اعلام نموده باشد.

3- انواع نمایندگی عبارتند از:

الف- نمایندگی قانونی: نماینده به موجب قانون تعیین شده است مانند ولی قهری.

ب- نمایندگی قضایی: نماینده به موجب حکم دادگاه تعیین شده است مانند امین.

ج- نمایندگی قراردادی: نماینده طی یک قرارداد تعیین شده است مانند وکیل.

د- نمایندگی ایقاعی: اختیارات نماینده از جانب اعطاء کننده نمایندگی تعیین شده است مانند وصی.

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.