ماده ۱۶۲
قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (در امور مدنی)
در دعاوی تصرف عدوانی و مزاحمت و ممانعت از حق ابراز سند مالکیت دلیل بر سبق تصرف و استفاده از حق می‌باشد مگر آنکه طرف دیگر سبق تصرف و استفاده از حق خود را به طریق دیگر ثابت نماید.
تفسیر ماده 162 قانون آیین دادرسی مدنی:
در اتهام تصرف عدوانی، در صورتی که دادگاه کیفری به دلیل عدم احراز مالکیت شاکی، متهم را تبرئه نماید، امکان طرح دعوای رفع تصرف در دادگاه حقوقی وجود دارد و خوانده (متهم) نمی‌تواند در مقابل دعوای مطروحه به حاکمیت امر مختومه کیفری بر حقوقی استناد نماید، زیرا شرط اثبات دعوای کیفری تصرف، احراز مالکیت شاکی است اما در دعوای حقوقی، صرف احراز سَبق تصرف خواهان، برای اثبات او کفایت می‌کند، لذا در صورتی که مستاجر در دعوای کیفری به دلیل فقدان مالکیت به نتیجه نرسد، می‌تواند دعوای حقوقی رفع تصرف را علیه موجر مطرح نماید.
04 آبان 1402
12
2 ماه قبل
6218
الزام به رفع تصرف عدوانی
تصرف عدوانی به معنای این است که شخصی بدون داشتن حق مالکیت یا تصرف، بصورت غیرمجاز و غیرقانونی اقدام به تصرف ملک فرد دیگری بنماید (مستنبط از ماده 158 قانون آیین دادرسی مدنی). دعوای تصرف عدوانی هم از منظر حقوقی قابل پیگیری است هم از منظر کیفری و مدعی حق، این اختیار را دارد که از یکی از این دو طریق، اقدام نماید. در دعوای تصرف عدوانی حقوقی، خواهان دعوا ممکن است مالک ملک باشد یا نباشد؛ این امر بدین معنا است که خواهان، مدعی مالکیت بر ملک نیست اما...
2 ماه قبل
12142
دعوای الزام به رفع مزاحمت
در دعوای الزام به رفع مزاحمت خواهان دعوا (متصرف ملک) درخواست جلوگیری از مزاحمت کسی را مطرح می‌نماید که نسبت به تصرفات او مزاحم است بدون آنکه شخص مزاحم، ملک را از تصرف وی خارج نموده باشد (مستنبط از ماده 160 قانون آیین دادرسی مدنی). دعوای الزام به رفع مزاحمت، یکی از انواع دعاوی سه‌گانه تصرف می‌باشد (دعاوی تصرف عدوانی، ممانعت از حق و مزاحمت دعاوی سه‌گانه تصرف می‌باشند)، حال اگر کسی بدین ترتیب بدون داشتن مجوز قانونی، مزاحم استفاده دیگری از ملک شود، متصرف می‌تواند دعوای الزام وی به...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران