ماده ۳۱۸ ‌قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (‌در امور مدنی)

پس از صدور دستور موقت در صورتی که از قبل اقامه دعوا نشده باشد، درخواست‌کننده باید حداکثر ظرف بیست روز از تاریخ صدور دستور، به منظور اثبات دعوای خود به دادگاه صالح مراجعه و دادخواست خود را تقدیم و گواهی آن را به دادگاهی که دستور موقت صادر کرده تسلیم نماید. در غیر این‌صورت دادگاه صادرکننده دستور موقت به درخواست طرف، از آن رفع اثر خواهد کرد.


تفسیر ماده 318 قانون آیین دادرسی مدنی:

1- دستور موقت می‌تواند پیش از طرح دعوای اصلی مطرح گردد، در این‌صورت اصل دعوی باید ظرف مدت 20 روز از صدور دستور موقت طرح گردد وگرنه به درخواست خوانده از دستور موقت رفع اثر می‌گردد.

2- اگر ظرف مدت بیست روز دادخواست اصلی تقدیم شود اما در همین مهلت گواهی آن به دادگاه صادرکننده قرار دستور موقت تقدیم نشود، به درخواست طرف باید از قرار رفع اثر شود.

مطلب مرتبط: هدف از صدور دستور موقت چیست؟ مرجع صالح جهت صدور آن کدام است؟

3- دستور موقت از حیث صلاحیت محلی تابع محل استقرار موضوع دستور موقت است اما از حیث صلاحیت ذاتی تابع اصل دعوی است. (جهت آگاهی از صلاحیت ذاتی و نسبی دادگاه‌ها، مواد 10 الی 25 قانون آیین دادرسی مدنی و تفسیر ذیل آنها مطالعه گردد.)

4- اگر قواعد صلاحیت در دستور موقت رعایت نشود، از آنجا که درخواست دستور موقت دعوی نیست قرار رد درخواست صادر می‌شود نه قرار عدم صلاحیت. ضمن آنکه قرار صادره قطعی است.

مطلب مرتبط: دستور موقت چیست؟ شرایط صدور آن کدام است؟


04 آبان 1402 168
مقالات دعاوی حقوقی
2 ماه قبل 2662
مفهوم دستور موقت مطابق با مقررات قانون آیین دادرسی مدنی چه در قانون سال 1318 و چه در قانون سال 1379، هیچ تعریفی از دستور موقت (دادرسی فوری) بیان نشده است و صرفاً در مقام ابراز یک مصداق کلی، که آن هم محدود به اموری شده که تعیین تکلیف آن فوریت دارد، مجرای صدور دستور موقت را مشخص ساختند. فی‌الواقع می‌توان اینگونه بیان نمود که دستور موقت همان دادرسی فوری می‌باشد که به منظور سریع‌تر رسیدن به هدف (البته بصورت موقتی) و همچنین هموار کردن مسیر اجرای حکم قطعی توسط قانونگذار پیش‌بینی شده است که در...
مقالات دعاوی حقوقی
2 ماه قبل 1482
مفهوم دستور موقت دستور موقت که از آن به دادرسی فوری نیز تعبیر می‌شود، نوعی از انواع دادرسی است که بعد از رسیدگی اجمالی دادگاه در محدوده خواسته و دلایل ابرازی خواهان دعوا، عندالاقتضاء صادر می‌گردد. دستور موقت یک اقدامی تبعی است که به تبع اصل دعوا درخواست می‌شود. مستنبط از مواد 311 و 318 قانون آیین دادرسی مدنی، درخواست صدور دستور موقت می‌تواند پیش از مطرح شدن دعوا، همزمان با اقامه دعوا و یا پس از آن صورت بگیرد. به دلالت ماده 316 قانون آیین دادرسی مدنی، دستور موقت دایر بر توقیف مال، انجام...

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.