اصل، برائت است و هیچکس از نظر قانون مجرم شناخته نمیشود، مگر این که جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد.

تفسیر اصل سی و هفتم قانون اساسی:
1- اصل برائت از مهمترین اصول نظام دادرسی عادلانه محسوب میشود که سدّی محکم در برابر بازداشتهای خودسرانه و اعمال مجازاتهای ناعادلانه است.
2- اصل برائت دو وجه یا نتیجه دارد: اولاً بار اثبات جرم بر عهده مدعی یا شاکی یا اتهامزننده است و متهم الزامی به اثبات بیگناهی خود ندارد. ثانیاً هرگونه تردید و شکی باید به سود متهم و در جهت صدور حکم برائت او تفسیر شود.
3- عبارت «دادگاه صالح» در اصل سی و هفتم قانون اساسی را میتوان در معانی گوناگون مورد توجه قرار داد. اولاً لزوم دارا بودن صلاحیت قانون و مشروعیت برای قضاوت، لزوم رعایت استقلال و بیطرفی دادگاه، رعایت اصول دادرسی عادلانه و حقوق دفاعی متهم.
تعابیر دیگر از اصل برائت موضوع اصل سی و هفتم قانون اساسی عبارت است از: فرض برائت، فرض بیگناهی متهم، فرض بیگناهی در حقوق کیفری.
4- علاوه بر اهمیت اصل برائت در مرحله قضایی و اثباتی، اصل برائت در مرحله تقنین نیز مورد توجه است که بر اساس آن مقنن در باید در جرمانگاری اعمال انسانی به صورت استثنایی و محدود عمل کند. زیرا اصل بر جرم نبودن اعمال و رفتارهای انسانی است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران
حسن اسکندری
به نمایندگی از وکیلم عدالت سرا که مدیون علم ارئه شده ایشان
سلام ازتون ممنونم از اینکه به نظر من این فرصت استفاده از وکیل مدافع حقوق