اصل 36 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

حکم‏ به‏ مجازات‏ و اجرا آن‏ باید تنها از طریق‏ دادگاه‏ صالح‏ و به‏ موجب‏ قانون‏ باشد.


مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستری

تفسیر اصل سی و ششم قانون اساسی:

1- اصل سی و ششم قانون اساسی به اصل اساسی و بنیادین «قانونی بودن جرائم و مجازات‌ها» اشاره دارد. بر اساس این اصل هیچ عملی جرم تلقی نمی‌شود مگر آنکه در قانون جرم‌انگاری شده باشد و هیچ مجازاتی قابل اعمال نیست جز آنکه قانون چنین مجازاتی را برای جرمی خاص پیش‌بینی کرده باشد.

2- اصل سی و ششم قانون اساسی در فقه اسلامی نیز سابقه دارد. بر اساس قاعده «قبح عقاب بلا بیان» خداوند بندگان را بدون بیان حدود و احکام و اعلام قبلی تکلیف مجازات نمی‌کند.

3- منظور از قانون در اصل سی و ششم قانون اساسی، قانون عادی مصوب مجلس است.

4- عبارت «دادگاه صالح» در این اصل را می‌توان در معانی گوناگون مورد توجه قرار داد. لزوم دارا بودن صلاحیت قانون و مشروعیت برای قضاوت، لزوم رعایت استقلال و بی‌طرفی دادگاه، رعایت اصول دادرسی عادلانه و حقوق دفاعی متهم.

5- اصل سی و ششم قانون اساسی بیانگر اصل قانونی بودن مجازات و قانونی بودن دادرسی است. لذا هیچ مجازات و اقدامات تامینی و تربیتی قابل اعمال نیست مگر اینکه در قانون پیش‌بینی شده باشد. (ماده 12 قانون مجازات اسلامی)


22 آبان 1402 753
مقالات دعاوی حقوقی
2 ماه قبل 4428
داوری در قراردادهای خصوصی در دهه‌های اخیر بحث داوری و تعیین داور در قراردادهای تنظیمی میان طرفین بسیار مرسوم گردیده است و افراد با تعیین داور در قراردادها، ملزم می‌گردند تا در صورت بروز اختلاف در اجرای مفاد قرارداد، در ابتدا و پیش از هر اقدام قانونی به داور یا داورانی که در قرارداد نام برده شده است، مراجعه نموده و داور با انجام تمهیدات لازم سعی در حل اختلاف طرفین نماید. داوری که نهادی است توافق محور، به معنای توافق طرفین برای رسیدگی به اختلاف در یک مرجع خارج از دادگستری است. ناگفته نماند...
مقالات دعاوی کیفری
2 هفته قبل 8010
مفهوم فقهی عمل حرام از گذشته تاکنون ارتکاب جرائم منافی عفت به دلیل تعرض بـه حیات مادی و معنوی افراد از اهمیت خاصی برخوردار بوده و توسط قانونگذار جرم‌انگاری شده است. یکی از جرائمی که در زمره جرائم ضد عفت و اخلاق عمومی است، تظاهر به ارتکاب عمل حرام در انظار و اماکن عمومی می‌باشد که مقنن در ماده 638 قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات بدان پرداخته است. مقنن در ماده فوق‌الاشاره، تعریفی از عمل حرام ارائه ننموده است و درج کلی این عبارت بدون تعیین مصادیق آن، تفسیرهای متفاوتی را میان حقوقدانان ایجاد نموده...

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.