در تعویق مراقبتی، دادگاه صادرکننده قرار می‌تواند با توجه به جرم ارتکابی و خصوصیات مرتکب و شرایط زندگی او به نحوی که در زندگی وی یا خانواده اش اختلال اساسی و عمده ایجاد نکند مرتکب را به اجرای یک یا چند مورد از دستورهای زیر در مدت تعویق، ملزم نماید:
الف- حرفه آموزی یا اشتغال به حرفه ای خاص
ب- اقامت یا عدم اقامت در مکان معین
پ- درمان بیماری یا ترک اعتیاد
ت- پرداخت نفقه افراد واجب النفقه
ث- خودداری از تصدی کلیه یا برخی از وسایل نقلیه موتوری
ج- خودداری از فعالیت حرفه ای مرتبط با جرم ارتکابی یا استفاده از وسایل مؤثر در آن
چ- خودداری از ارتباط و معاشرت با شرکاء یا معاونان جرم یا دیگر اشخاص از قبیل بزه دیده به تشخیص دادگاه
ح- گذراندن دوره یا دوره های خاص آموزش و یادگیری مهارت‌های اساسی زندگی یا شرکت در دوره‌های تربیتی، اخلاقی، مذهبی، تحصیلی یا ورزشی
تفسیر ماده 43 قانون مجازات اسلامی:
1- دستوراتی که مقنن در ماده 43 قانون مجازات اسلامی بیان نموده است جنبه حصری دارد و دادگاه نمی تواند محدودیت‌های دیگری علاوه بر آن دستورات، به متهم تحمیل نماید.
2- تعیین دستورات مندرج در ماده 43 قانون مجازات اسلامی توسط دادگاه، جنبه اختیاری دارد و الزامی در این خصوص برای دادگاه وجود ندارد.
3- مسئولیت نظارت بر اجرای صحیح تدابیر نظارتی با مددکار اجتماعی است و مسئولیت نظارت بر اجرای صحیح دستورات مندرج در ماده 43 قانون مجازات اسلامی با قاضی اجرای احکام کیفری است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران