(اصلاحی 08-09-1382 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است.
تبصره (الحاقی 08-09-1382 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می‌باشد.
تفسیر ماده 1169 قانون مدنی:
1- اگر دادگاه تشخیص دهد که بعد از ۷ سالگی نیز مصلحت طفل اقتضاء می‌نماید که حضانت او با مادر باشد، می‌تواند اقدام به انجام این امر نماید.
2- مطابق با قوانین و مقررات موجود، اگر پدر و مادر فوت نموده باشند، حضانت طفل با جدپدری خواهد بود حال در صورت فوت جدپدری، حضانت وی با وصی تعیین گردیده از سوی پدر یا جدپدری است در صورتی که هیچ از اشخاص فوق الذکر نباشند، دادگاه مبادرت به تعیین قیم می‌نماید.
3- اگر مادری در ازای بخشش مهریه خود، حضانت فرزند را با موافقت پدر، کسب نموده باشد، وفق ماده 10 قانون مدنی، چنین توافقی غیرقابل رجوع و لازم‌الاتباع می‌باشد.
4- گرچه حضانت یک حق غیرمالی است و مطابق با قانون مدنی حق غیرمالی قابل نقل و انتقال نیست لکن بین اشخاصی که صلاحیت قانونی برای حضانت دارند، حضانت قابل نقل و انتقال است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران