ماده ۱۲۷۳
قانون مدنی
اقرار به نسب در صورتی صحیح است که اولاً، تحقق نسب بر حسب عادت و قانون ممکن باشد؛ ثانیاً، کسی که به نسب او اقرار شده تصدیق کند، مگر در مورد صغیری که اقرار بر فرزندی او شده به شرط آن که منازعی در بین نباشد.
تفسیر ماده 1273 فانون مدنی:
1- مطابق با نظر دکتر کاتوزیان اگر فردی نسبت به خویشاوندی با صغیری، اقرار نماید، این اقرار مشمول قسمت آخر ماده ۱۲۷۳ قانون مدنی نمی شود و نیازمند تصدیق و تایید صغیر بعد از زوال و از بین رفتن حجر او دارد.
2- اگر فردی وفق ماده ۱۲۷۳ قانون مدنی، اقرار به نسب یک فرد مجنون نماید، این نوع اقرار در خصوص مجنون، نیازی به تصدیق مجنون بعد از رفع جنون ندارد چراکه لزوم تصدیق مقرله یک امری استثنایی است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران