ماده ۱۲۷۳
قانون مدنی
اقرار به نسب در صورتی صحیح است که اولاً، تحقق نسب بر حسب عادت و قانون ممکن باشد؛ ثانیاً، کسی که به نسب او اقرار شده تصدیق کند، مگر در مورد صغیری که اقرار بر فرزندی او شده به شرط آن که منازعی در بین نباشد.
مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستریتفسیر ماده 1273 فانون مدنی:
1- مطابق با نظر آقای دکتر کاتوزیان اگر فردی نسبت به خویشاوندی با صغیری، اقرار نماید، این اقرار مشمول قسمت آخر ماده ۱۲۷۳ قانون مدنی نمی‌شود و نیازمند تصدیق و تایید صغیر بعد از زوال و از بین رفتن حجر او دارد.
2- اگر فردی وفق ماده 1273 قانون مدنی، اقرار به نسب یک فرد مجنون نماید، این نوع اقرار در خصوص مجنون، نیازی به تصدیق مجنون بعد از رفع جنون ندارد چراکه لزوم تصدیق مقرله یک امری استثنایی است.
24 آبان 1402
115
1 سال قبل
6229
نحوه طرح دعوای اثبات نسب
نسب در لغت به معنای خویشاوندی، نژاد، اصل و ... است و از منظر حقوقی، نسب عبارت است از احراز رابطه خویشاوندی و خونی میان دو نفر که از نسل یکدیگر باشند. مانند رابطه پدر و فرزند یا رابطه خواهر و برادر. ناگفته نماند که گاهی نسب ناشی از رابطه مشروع و قانونی است که به آن "نسب مشروع" گفته می شود اما گاهی ناشی از تلقیح مصنوعی و یا ناشی از رابطه شبهه ناک است. دعوای اثبات نسب در فروض و حالات مختلفی می تواند مطرح شود در شایع ترین...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران