باب اول - در شرایط اقرار قانون مدنی

ماده ۱۲۵۹

اقرار عبارت از اخبار به حقی است برای غیر بر ضرر خود.


تفسیر ماده 1259 قانون مدنی:

1- شرایط چهارگانه اقرار عبارت اند از: الف- اخبار، ب- حق، ج- برای غیر، د- به ضرر خود.

2- چنانچه اخبار بر حقی به نفع دیگری و به ضرر شخص ثالثی باشد، اقرار نبوده و شهادت نامیده می شود.


ماده ۱۲۶۰

اقرار واقع می‌شود به هر لفظی که دلالت بر آن نماید.


ماده ۱۲۶۱

اشاره شخص لال که صریحاً حاکی از اقرار باشد صحیح است.


ماده ۱۲۶۲

اقرار کننده باید بالغ و عاقل و قاصد و مختار باشد بنابراین اقرار صغیر و مجنون در حال دیوانگی و غیر قاصد و مکره موثر نیست.


تفسیر ماده 1262 قانون مدنی:

1- اقرار ناشی از اکراه باطل است و موثر نمی باشد.

2- اقرار صغیر ممیز در مواردی نافذ است که قانون حق انجام آن عمل را به او داده باشد.


ماده ۱۲۶۳

اقرار سفیه در امور مالی موثر نیست.


تفسیر ماده 1263 قانون مدنی:

مفهوم مخالف ماده 1263 قانون مدنی آن است که سفیه می تواند در امور غیرمالی خود اقرار نماید، هر چند آثار مالی داشته باشد. لذا سفیه می تواند اقرار به رابطه زوجیت نماید.


ماده ۱۲۶۴

اقرار مُفَلَس و ورشکسته نسبت به اموال خود بر ضرر دیان نافذ نیست.


تفسیر ماده 1264 قانون مدنی:

ورشکسته نمی تواند به ضرر طلبکاران خود اقراری نسبت به اموال خود نماید. در صورت اقرار به این امر، اقرار مزبور غیرنافذ است.


ماده ۱۲۶۵

اقرار مدعی افلاس و ورشکستگی در امور راجعه به اموال خود به ملاحظه حفظ حقوق دیگران، منشاء اثر نمی‌شود تا افلاس یا عدم‌ افلاس او معین گردد.


ماده ۱۲۶۶

در مقرله اهلیت شرط نیست لیکن بر حسب قانون باید بتواند دارای آنچه که به نفع او اقرار شده است بشود.


تفسیر ماده 1266 قانون مدنی:

اهلیت تصرف در مقرله شرط نیست. زیرا اراده وی در تحقق اقرار نقشی نداشته لکن باید اهلیت تملک داشته باشد.


ماده ۱۲۶۷

اقرار به نفع متوفی درباره ورثه او مؤثر خواهد بود.


ماده ۱۲۶۸

اقرار معلق مؤثر نیست.


ماده ۱۲۶۹

اقرار به امری که عقلاً یا عادتاً ممکن نباشد و یا بر حسب قانون صحیح نیست اثری ندارد.


ماده ۱۲۷۰

 اقرار برای حمل در صورتی مؤثر است که زنده متولد شود.


ماده ۱۲۷۱

مقرله اگر به کلی مجهول باشد اقرار اثری ندارد و اگر فی‌الجمله معلوم باشد مثل اقرار برای یکی از دو نفر معین صحیح است.


ماده ۱۲۷۲

در صحت اقرار تصدیق مقرله شرط نیست لیکن اگر مفاد اقرار را تکذیب کند اقرار مزبور در حق او اثری نخواهد داشت.


ماده ۱۲۷۳

اقرار به نسب در صورتی صحیح است که اولاً، تحقق نسب بر حسب عادت و قانون ممکن باشد؛ ثانیاً، کسی که به نسب او اقرار شده‌ تصدیق کند، مگر در مورد صغیری که اقرار بر فرزندی او شده به شرط آ‌ن که منازعی در بین نباشد.


تفسیر ماده 1273 فانون مدنی:

1- مطابق با نظر دکتر کاتوزیان اگر فردی نسبت به خویشاوندی با صغیری، اقرار نماید، این اقرار مشمول قسمت آخر ماده ۱۲۷۳ قانون مدنی نمی شود و نیازمند تصدیق و تایید صغیر بعد از زوال و از بین رفتن حجر او دارد.

2- اگر فردی وفق ماده ۱۲۷۳ قانون مدنی، اقرار به نسب یک فرد مجنون نماید، این نوع اقرار در خصوص مجنون، نیازی به تصدیق مجنون بعد از رفع جنون ندارد چراکه لزوم تصدیق مقرله یک امری استثنایی است.


ماده ۱۲۷۴

اختلاف مقر و مقرله در سبب اقرار مانع صحت اقرار نیست.

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.