ماده ۳۹۰
قانون مدنی
اگر بعد از قبض ثمن مبیع کلاً یا جزئاً مستحقللغیر درآید بایع ضامن است اگرچه تصریح به ضمان نشده باشد.

تفسیر ماده 390 قانون مدنی:
ضمان درک ویژه عقود معوض است در عقود مجانی با شرط عوض راه ندارد. در عقود معوض (عقد معوض عقدی است که دو عِوض (مورد معامله) دارد که در مقابل هم هستند مانند عقد بیع و عقد اجاره) اگر یکی از عوضین مستحقللغیر باشد و مالک معامله را رد کند عقد باطل است اما اگر در عقد مجانی با شرط عوض مورد شرط مستحقللغیر باشد و مالک آن را رد نماید، عقد صحیح است اما شرط باطل بوده و عقد قابل فسخ است.
بیشتر بخوانید: رای وحدت رویه شماره 811 مورخ 1400/04/01 هیات عمومی دیوان عالی کشور
16 آبان 1402
333
1 سال قبل
2982
وضعیت حقوقی شرط خلاف ضمان درک
ضمان در لغت به معنای بر عهده گرفتن می باشد. واژه ضمان در اصطلاح حقوقی، به معنای مسئولیت بایع (فروشنده) در رد ثمن به خریدار در صورت مستحق للغیر در آمدن مبیع می باشد. درک در اصطلاح حقوقی بمعنای این است که مورد معامله متعلق به شخصی غیر از فروشنده باشد. بدلیل آنکه عقد بیع در زمره یکی از عقود مهم و پر کاربرد در قانون مدنی می باشد، قانونگذار احکام و قواعد خاصی را در ارتباط با آن وضع نموده است حتی اگر طرفین بدان احکام در قرارداد فی...
4 هفته قبل
202
مفهوم غرامت
مطابق با قوانین و مقررات موجود بالاخص مواد 390 و 391 قانون مدنی، در صورتی که پس از انعقاد عقد بیع میان خریدار و فروشنده، مشخص گردد که مبیع (مورد معامله) مستحقللغیر است (بدین معنی که مالک موضوع معامله فرد دیگری به غیر از فروشنده است)، در شرایطی که خریدار نسبت به این موضوع علم و اطلاع نداشته باشد، میتواند علاوه بر طرح دعوای اعلام بطلان معامله به جهت مستحقللغیر در آمدن مبیع و استرداد ثمن معامله، مطالبه غرامت را نیز مطرح نماید. غرامت به معنای جبران میزان کاهش ارزش ثمن و بازگرداندن...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران