ماده ۴۱۷
قانون مدنی
(اصلاحی ۱۳۷۰/۸/۱۴)- غبن در صورتی فاحش است که عرفاً قابل مسامحه نباشد.
تفسیر ماده 417 قانون مدنی:
1- با توجه به اصل لزوم قراردادها، پس از انعقاد قرارداد، طرفین ملزم به اجرای مفاد آن می باشند بنابراین فردی که مدعی وجود غبن در معامله است می بایست فاحش بودن آن را با استناد به دلایل و مدارک ثابت نماید.
2- مطابق با نظر دکتر کاتوزیان، در صورتی که ثابت شود فرد مغبون بنا به هر علتی و تحت هر شرایطی، معامله را انجام می داده و تمایل به انجام آن داشته است، حتی اگر غبن، فاحش باشد هم قابل فسخ نخواهد بود. مانند آنکه شخصی کلکسیون دار، اقدام به خرید شیئی با چند برابر قیمت جهت تکمیل کلکسیون خود می نماید.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران