ماده ۴۱۷
قانون مدنی
(اصلاحی 14-08-1370)- غبن در صورتی فاحش است که عرفاً قابل مسامحه نباشد.
تفسیر ماده 417 قانون مدنی:
1- با توجه به اصل لزوم قراردادها، پس از انعقاد قرارداد، طرفین ملزم به اجرای مفاد آن می‌باشند بنابراین فردی که مدعی وجود غبن در معامله است می‌بایست فاحش بودن آن را با استناد به دلایل و مدارک ثابت نماید.
2- مطابق با نظر آقای دکتر کاتوزیان، در صورتی که ثابت شود فرد مغبون بنا به هر علتی و تحت هر شرایطی، معامله را انجام می‌داده و تمایل به انجام آن داشته است، حتی اگر غبن، فاحش باشد هم قابل فسخ نخواهد بود. مانند آنکه شخصی کلکسیون‌دار، اقدام به خرید شیئی با چند برابر قیمت جهت تکمیل کلکسیون خود می‌نماید.
مطلب مرتبط: نحوه طرح دعوای تایید فسخ قرارداد به جهت غبن فاحش
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران