در صورتی که طرفین دعوا با توافق کتبی حق تجدیدنظر خواهی خود را ساقط کرده باشند تجدیدنظر خواهی آنان مسموع نخواهد بود مگر در خصوص صلاحیت دادگاه یا قاضی صادرکننده رای.
تفسیر ماده 333 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- تجدیدنظر خواهی یک حق است و مانند هر حق دیگری، از سوی صاحب حق، قابل اسقاط می‌باشد. اصحاب دعوا این حق را دارند که با توافق کتبی با یکدیگر، نسبت به رایی که از دادگاه بدوی صادر می‌شود، تجدیدنظر خواهی ننمایند و در صورت وجود این توافق، اگر محکوم‌علیه تقاضای تجدیدنظر نماید، دادگاه قرار رد دعوا را صادر خواهد نمود.
2- مقنن در این ماده، توافق کتبی طرفین در ساقط گردیدن حق تجدیدنظر خواهی را در صورتی موجب قطعیت رای می‌داند که در مرحله بدوی، حکم از دادگاه صالح صادر شده باشد و قاضی رسیدگی‌کننده به دعوا نیز صالح بوده باشد.
3- گرچه قانونگذار در ماده 333 قانون آیین دادرسی مدنی در خصوص توافق کتبی طرفین مبنی بر اسقاط حق تجدیدنظر خواهی سخن گفته است، اما مطابق با رای وحدت رویه شماره 819 مورخ 1401/01/16 هیات عمومی دیوان عالی کشور، اسقاط یک طرفه حق تجدیدنظر خواهی نیز مجاز است.
4- توافق کتبی طرفین بر اسقاط حق تجدیدنظر خواهی در صورتی معتبر است که پس از به وجود آمدن اختلاف باشد.
مطلب مرتبط: تجدیدنظر خواهی چیست؟ جهات تجدیدنظر خواهی کدام است؟
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران