هرگاه کسی شروع به جرمی نماید و به اراده خود آن را ترک کند به اتهام شروع به آن جرم، تعقیب نمی‌شود لکن اگر همان مقدار رفتاری که مرتکب شده است جرم باشد به مجازات آن محکوم می‌شود.
تفسیر ماده 124 قانون مجازات اسلامی:
1- بنا بر مقررات مندرج در ماده 124 قانون مجازات اسلامی اگر مرتکب جرم پیش از خاتمه عملیات اجرایی، با اراده خود، از ارتکاب جرم منصرف شود، مجازات نخواهد شد اما اگر عمل ارتکابی او به همان میزانی که انجام شده است، جرم باشد به مجازات آن محکوم خواهد شد و از این جهت مستحق تخفیف نیست.
2- منظور از ترک ارادی جرم، لزوماً انصراف دائم از انجام جرم نیست بلکه انصراف موقت در ارتکاب جرم هم باعث از بین رفتن بحث شروع به جرم می‌گردد.
3- اگر مرتکب جرمی پس از انجام جرم (خاتمه عملیات اجرایی)، از عملکرد خود پشیمان شود و سعی در جبران اقدامات خود داشته باشد، ندامت وی اصولاً فاقد تاثیر بوده و در نهایت قاضی می‌تواند (تخفیف اختیاری است) مستند به بند ج ماده 38 قانون مجازات اسلامی در مجازات او تخفیف دهد. البته در برخی از موارد، انصراف پس از خاتمه عملیات اجرایی می‌تواند موجب معافیت از مجازات یا تغییر نوع مجازات مرتکب گردد. مانند استرداد مال سرقتی به مالک موضوع سرقت حدی، تا پیش از اثبات جرم که سبب سقوط حد می‌گردد (سرقت تعزیری می‌شود.) (موضوع بند ر ماده 268 قانون مجازات اسلامی).
4- در زمانی که بین ارادی بودن ترک جرم و غیر ارادی بودن ترک جرم، تردید ایجاد شود، با توسل به اصل برائت، اصل بر ارادی بودن ترک جرم است تا شروع به جرم محسوب نگردد.
5- در باب ارادی بودن یا غیر ارادی بودن انصراف مرتکب جرم، مهم است که بدانید انصراف مرتکب جرم از انجام آن جرم به جهت ترس از مجازات شدن، یک انصراف ارادی محسوب می‌شود.
مطلب مرتبط: شروع به جرم چیست؟ شرایط تحقق شروع به جرم کدام است؟
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران