جهات تخفیف عبارتند از:
الف- گذشت شاکی یا مدعی خصوصی
ب- همکاری مؤثر متهم در شناسایی شرکا یا معاونان، تحصیل ادله یا کشف اموال و اشیاء حاصله از جرم یا به کار رفته برای ارتکاب آن
پ- اوضاع و احوال خاص موثر در ارتکاب جرم، از قبیل رفتار یا گفتار تحریک آمیز بزه دیده یا وجود انگیزه شرافتمندانه در ارتکاب جرم
ت- اعلام متهم قبل از تعقیب یا اقرار مؤثر وی در حین تحقیق و رسیدگی
ث- ندامت، حسن سابقه و یا وضع خاص متهم از قبیل کهولت یا بیماری
ج- کوشش متهم به منظور تخفیف آثار جرم یا اقدام وی برای جبران زیان ناشی از آن
چ- خفیف بودن زیان وارده به بزه دیده یا نتایج زیانبار جرم
ح- مداخله ضعیف شریک یا معاون در وقوع جرم
تبصره ۱- دادگاه مکلف است جهات تخفیف مجازات را در حکم خود قید کند.
تبصره ۲- هرگاه نظیر جهات مندرج در این ماده در مواد خاصی پیش بینی شده باشد، دادگاه نمی‌تواند به موجب همان جهات، مجازات را دوباره تخفیف دهد.
تفسیر ماده 38 قانون مجازات اسلامی:
1- تخفیف مجازات فقط در صورت وجود جهات تخفیفی که مقنن بیان نموده است، امکان دارد و در سایر موارد قاضی این اختیار را ندارد تا با اراده خود، مجازات را تخفیف دهد.
2- منظور مقنن از گذشت شاکی یا مدعی خصوصی در بند الف ماده 38 قانون مجازات اسلامی، گذشت در جرائم غیر قابل گذشت است چراکه در جرائم قابل گذشت با رضایت شاکی قرار موقوفی تعقیب یا مجازات صادر خواهد شد.
3- ندامت مندرج در بند ث ماده 38 قانون مجازات اسلامی، همان توبه مرتکب جرم در تعزیرات درجه ۱ تا ۵ است چراکه در جرائم تعزیری درجه ۶ تا ۸، توبه باعث سقوط مجازات می شود و دیگر نوبت به تخفیف آن نمی‌رسد. (مستند به ماده 115 قانون مجازات اسلامی)
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران