ماده 44
قانون مدنی
در صورتی که مالک برای حق انتفاع مدتی معین نکرده باشد حبس مطلق بوده و حق مزبور تا فوت مالک خواهد بود مگر این که مالک قبل از فوت خود رجوع کند.
تفسیر ماده 44 قانون مدنی:
1- برخی از حقوقدانان معتقدند که حبس مطلق یک عقد جایز است که با فوت و حجر هر یک از طرفین از بین می رود. اما بنظر می رسد حتی در فرضی که حبس مطلق، یک عقد جایز هم باشد، اما جایز غیر اذنی است که با حجر از بین نمی رود چراکه مقنن در ماده ۴۴ قانون مدنی، فقط به فوت مالک اشاره نموده است (عقود غیر اذنی اصولا با فوت منفسخ نمی شود مگر آنکه شخصیت متوفی علت عمده عقد باشد).
2- اگر مالک، حق انتفاع را تا ابد تعیین کرده باشد، حبس موبد اتفاق می افتد که در زمره عقود لازم است و تا عین مال، باقی است حبس هم باقی خواهد بود.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران