وعده ازدواج ایجاد عُلقه زوجیت نمیکند اگر چه تمام یا قسمتی از مهریه که بین طرفین برای موقع ازدواج مقرر گردیده پرداخته شده باشد بنابراین هر یک از زن و مرد مادام که عقد نکاح جاری نشده میتواند از وصلت امتناع کند و طرف دیگر نمیتواند به هیچ وجه او را مجبور به ازدواج کرده یا از جهت صرف امتناع از وصلت مطالبه خسارتی نماید.
تفسیر ماده 1035 قانون مدنی:
1- به عقیده دکتر کاتوزیان، علاوه بر اینکه وعده ازدواج الزام آور نیست، تعهد به ازدواج نیز الزام آور نخواهد بود. لذا در صورت امتناع احد از طرفین به جاری نمودن صیغه ازدواج، حاکم نمیتواند وی را ملزم به انجام تعهد نماید.
2- با توجه به مواد 1، 2، 8، 9 و 10 قانون مسئولیت مدنی و نظر به اصل 171 قانون اساسی در صورت ورود لطمه به آبرو و اعتبار یکی از طرفین به جهت برهم خوردن غیرموجه نامزدی، شخص زیاندیده میتواند مطالبه خسارت نماید. این خسارت از نوع خسارت معنوی است.
3- به عقیده حقوقدانان نامزدی یک وعدهی حقوقی است نه یک وعدهی اخلاقی! چراکه قانونگذار در مواد 1035 الی 1038 قانون مدنی به بیان احکام آن پرداخته است.
4- عقد نامزدی عقدی جایز است. به بیانی دیگر هر یک از طرفین میتوانند هر وقتی بخواهند آن را فسخ کند. چراکه حق فسخ به موجب حکم شارع (عقد جایز حکمی) ایجاد شده است. عبارت «هر یک از زن و مرد مادام که عقد نکاح جاری نشده میتواند از وصلت امتناع کند و طرف دیگر نمیتواند به هیچ وجه او را مجبور به ازدواج کرده»
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران