ماده ۴۷۴
قانون مدنی
مستاجر می تواند عین مستاجره را به دیگری اجاره بدهد مگر اینکه در عقد اجاره خلاف آن شرط شده باشد.
تفسیر ماده 474 قانون مدنی:
1- قاعده کلی آن است که هر مالکی می تواند هر تصرفی که بخواهد در ملک خود انجام دهد. در ارتباط با عقد اجاره و امکان اجاره عین مستاجره از طرف مستاجر به شخص دیگر، اذن مالک در تسلیم عین مستاجره به شخص ثالث در ضمن عقد اجاره اول مستتر است و از لوازم عقد اجاره اول می باشد چراکه بنابر اصل معروف، اذن در شیء اذن در لوازم آن نیز می باشد.
2- هرگاه در عقد اجاره، منافع مورد معامله، مقید به استفاده خود شخص مستاجر باشد، مستاجر نمی تواند آن را به وسیله عقد اجاره یا به وسیله عقد دیگری به شخص ثالثی واگذار نماید.
16 آبان 1402
124
11 ماه قبل
2455
عقد اجاره چیست؟
عقد اجاره به عقدی گفته می شود که بموجب آن، مستاجر برای مدت مشخصی، مالک منافع عین مستاجره می گردد، به اجاره دهنده، موجر و به اجاره گیرنده، مستاجر و به مورد اجاره، عین مستاجره گفته می شود (وفق ماده 466 قانون مدنی). عقد اجاره به دو دسته تملیکی و عهدی تقسیم می گردد. در عقد اجاره تملیکی، عین مستاجره، عین معین و خارجی می باشد مانند اجاره یک منزل مسکونی. اما عقد اجاره زمانی عهدی خواهد بود که مورد اجاره، کلی باشد. مانند آنکه فردی با مراجعه به یک آژانس، برای مسافرت...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران