ماده ۱۲۱۰
قانون مدنی
(اصلاحی ۱۳۷۰/۸/۱۴)- هیچ کس را نمی توان بعد از رسیدن به سن بلوغ به عنوان جنون یا عدم رشد محجور نمود مگر آ‌نکه عدم رشد یا جنون او ثابت شده باشد.
تبصره ۱ (الحاقی ۱۳۷۰/۸/۱۴)- سن بلوغ در پسر پانزده سال تمام و در دختر نه سال تمام قمری است.
تبصره ۲ (الحاقی ۱۳۷۰/۸/۱۴)- اموال صغیری را که بالغ شده است در صورتی می‌توان به او داد که رشد او ثابت شده باشد.
تفسیر ماده 1210 قانون مدنی:
1- صغیر به محض رسیدن به سن بلوغ در امور غیرمالی خود مانند حضانت، طلاق، اقرار به نسب، شهادت در امور غیرمالی، اقرار به جرمی که موجب قصاص است از حجر خارج می شود و می تواند مستقلاً عمل نماید.
2- صغیر حتی پس از رسیدن به سن بلوغ نیز نمی تواند در امور مالی خود تصرفی نماید چراکه در امور مالی، رفع حجر منوط به احراز رشد است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران