ماده ۱۷
قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب (در امور مدنی)
هر دعوایی که در اثنای رسیدگی به دعوای دیگر از طرف خواهان یا خوانده یا شخص ثالث یا از طرف متداعیین اصلی بر ثالث اقامه شود، دعوای طاری نامیده می‌شود. این دعوا اگر با دعوای اصلی مرتبط یا دارای یک منشأ باشد، در دادگاهی اقامه می‌شود که دعوای اصلی در آنجا اقامه شده است.
تفسیر ماده 17 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- چنانچه دعوای متقابل در صلاحیت محلی غیر از دادگاهی باشد که دعوای اصلی در آنجا اقامه شده، دادگاه مرجع دعوای اصلی، در صورتی که ذاتاً صالح باشد، به دعوای متقابل نیز توام با دعوای اصلی، رسیدگی و علی الاصول اقدام به صدور رای واحد می نماید.
2- دارا بودن ارتباط یا وحدت منشأ با دعوای اصلی، مشترک بین تمامی دعاوی طاری است و در صورت وجود این شرط است که دادگاه می تواند دعوای اصلی و طاری را با هم رسیدگی نماید.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران