مدت اعتبار حکم طلاق چقدر است؟

مدت اعتبار حکم طلاق

یکی از دلایل انحلال عقد نکاح، طلاق است (مستنبط از ماده 1120 قانون مدنی). واژه طلاق از منظر لغوی به معنای رهایی و ترک کردن است. در فقه اسلامی نیز طلاق به معنای زائل کردن قید ازدواج بالفظ مخصوص است. فی الواقع طلاق عبارت است از انحلال نکاح دائم با شرایط و تشریفات خاص از جانب مرد یا نماینده وی. در مقاله حاضر سعی می گردد به تفصیل در ارتباط با مدت اعتبار حکم طلاق پرداخته شود.

مطلب مرتبط: تقسیط مهریه در صورت طلاق به درخواست زوج

مدت اعتبار حکم طلاق صادره از دادگاه

مطابق با مندرجات موجود در قانون حمایت خانواده بالاخص ماده ۳۳ قانون مزبور، مدت اعتبار حکم طلاق شش ماه می باشد. ‌این مهلت از تاریخ ابلاغ رای فرجام یا پایان یافتن مهلت فرجام خواهی محاسبه می گردد. در صورت مراجعه هر یک از طرفین در مهلت مقرر قانونی جهت ثبت طلاق، با رعایت تشریفات لازم، صیغه طلاق جاری می گردد. ماده ۳۳ قانون حمایت خانواده در این ارتباط اشعار داشته است:

«مدت اعتبار حکم طلاق شش ماه پس از تاریخ ابلاغ رای فرجامی یا انقضای مهلت فرجام خواهی است. هرگاه حکم طلاق از سوی زوجه به دفتر رسمی ازدواج و طلاق تسلیم شود، در صورتی که زوج ظرف یک هفته از تاریخ ابلاغ مراتب در دفترخانه حاضر نشود، سردفتر به زوجین ابلاغ می‌کند برای اجرای صیغه طلاق و ثبت آن در دفترخانه حاضر شوند. در صورت عدم حضور زوج و عدم اعلام عذر از سوی وی یا امتناع او از اجرای صیغه، صیغه طلاق جاری و ثبت می‌شود و مراتب به زوج ابلاغ می‌گردد. در صورت اعلام عذر از سوی زوج، یک نوبت دیگر به ترتیب مذکور از طرفین دعوت به‌عمل می‌آید.

تبصره- دادگاه صادرکننده حکم طلاق باید در رای صادرشده بر نمایندگی سردفتر در اجرای صیغه طلاق در صورت امتناع زوج تصریح کند.»

در ارتباط با ماده فوق می توان اینگونه بیان نمود که مهلت شش ماهه مقرر، به منظور ارائه حکم طلاق به دفتر ازدواج و طلاق است اگر زوجه در مهلت تعیین شده حکم طلاق را به دفتر دادگاه ارائه دهد، مرور زمان ۶ ماهه قطع می شود و زوجه بعد از ارائه آن به دفتر مزبور میتواند نسبت به اجرای حکم طلاق، اقدامات قانونی لازم را انجام دهد.

منظور از حکم طلاق در ماده فوق، حکم الزام زوج به طلاق است و شامل گواهی عدم امکان سازش نمی شود چراکه مقنن در ماده 26 قانون حمایت خانواده‌ و سایر مواد، هیچ گاه به گواهی مذکور، حکم طلاق اطلاق ننموده است و در ماده 34 قانون فوق، مبدا مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش را تاریخ ابلاغ رای قطعی یا قطعی شدن رای دانسته است اما در ماده ۳۳ مبدا مهلت اعتبار حکم طلاق را از تاریخ ابلاغ رای فرجامی یا انقضای مهلت فرجام خواهی دانسته است. در شرایطی که زوجه به استناد تحقق شرایط اعمال وکالت، متقاضی طلاق است موضوع متفاوت از موارد صدور حکم طلاق است و دادگاه علاوه بر احراز شرایط اعمال وکالت، مبادرت به صدور گواهی عدم امکان سازش نیز می نماید.

نکته مهم دیگر در ارتباط با ماده ۳۳ قانون حمایت خانواده، بحث عذر موجه زوج جهت عدم حضور در دفترخانه است که در ماده ۱۸ آیین نامه اجرایی قانون حمایت خانواده مصوب ۲۷-۱۱-۱۳۹۳ بدین نحو بیان شده است:

«عذر زوج برای عدم حضور در دفترخانه موضوع ماده ۳۳ قانون، در صورتی موجه تلقی خواهد شد که از معاذیر پیش بینی شده در ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی باشد، چنانچه دفترخانه نسبت به موجه بودن عذر، مواجه با ابهام باشد، باید از دادگاه صادرکننده حکم تقاضای رفع ابهام نماید.»

همچنین ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی در ارتباط با جهات عذر موجه بیان داشته است:

«… جهات زیر عذر موجه محسوب می‌گردد:

۱- مرضی که مانع از حرکت است.

۲- فوت یکی از والدین یا همسر یا اولاد.

۳- حوادث قهریه از قبیل سیل، زلزله و حریق که بر اثر آن تقدیم دادخواست واخواهی در مهلت مقرر ممکن نباشد.

۴- توقیف یا حبس بودن به نحوی که نتوان در مهلت مقرر دادخواست واخواهی تقدیم کرد …»

امیدواریم مطالب برای شما مفید بوده باشد. لطفا مطالب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید و با امتیاز دادن به مطالب، ما را در جهت بهبود و تولید هر چه بیشتر مطالب یاری فرمایید. همچنین می توانید نظرات یا سوالات خود را در بخش دیدگاه ها مطرح نمایید در اسرع وقت به سوالات شما پاسخ داده خواهد شد.