نمونه رای عدول از قرار قبول اعاده دادرسی

بازدید کننده بزرگوار، در این مقاله یک نمونه رای عدول از قرار قبول اعاده دادرسی برایتان قرار داده ایم تا با نحوه صدور رای در این زمینه آشنا شوید.

این نمونه رای که از شعبه 33 دادگاه تجدیدنظر استان تهران صادر شده است درباره این موضوعات می باشد: تبصره ماده ۴۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی، اعاده دادرسی مدنی، ماده 426 قانون آیین دادرسی مدنی، مصادیق رای متضاد سابق، سند موجود مکتوم، رد درخواست اعاده دادرسی، رای عدول از قرار قبول اعاده دادرسی

مطلب مرتبط: اعاده دادرسی حقوقی چیست؟

چکیده رای عدول از قرار قبول اعاده دادرسی

دادگاه پس از بررسی دقیق موضوع، متوجه عدم صدق بندهای استنادی از ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی می گردد، لذا الزامی به ادامه رسیدگی در ماهیت با لحاظ منع توجه دادگاه به بندهای دیگر ماده مذکور نمی بیند و در واقع اعتقادی به رسیدگی ماهوی مجدد که امری استثنایی و خلاف اصل بقاء حکم است ندارد و ضمن عدول از قرار قبول درخواست اعاده دادرسی، قرار رد درخواست اعاده دادرسی صادر می نماید.

مطلب مرتبط: نمونه رای رد دادخواست اعاده دادرسی به دلیل عدم تحقق شرط پذیرش اعاده دادرسی

رای دادگاه تجدیدنظر

دادنامه شماره: 140168390018331604 تاریخ تنظیم: 15-12-1401

در خصوص دادخواست آقای ... فرزند ... بطرفیت آقای ... فرزند ... مبنی بر اعاده دادرسی نسبت به دادنامه شماره ۳۰۰۵۱۷ - ۱۷/۴/۹۷ این دادگاه ... در تایید دادنامه شماره ۹۶۹۰۰۱۳ - ۱۹/۱/۹۶ شعبه ... دادگاه عمومی حقوقی تهران با عنایت به اینکه دادخواست مذکور با استناد به بندهای ۴ و ۷ ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی و دادنامه شماره ۱۰۰۰۸۴۳ - ۲۶/۶/۹۷ شعبه ۱۰ دادگاه تجدیدنظر استان تهران و با ادعای تعارض آن با رای صادره از این دادگاه مطرح گردیده در حالی که رای مذکور، موخر بر رای این دادگاه صادر شده است و صرف نظر از محتوا و مفاد آن نمیتواند از مصادیق رای متضاد سابق و یا سند موجود مکتوم محسوب گردد لذا موضوع از مصادیق بندهای 4 و 7 ماده ۴۲۶ قانون مذکور نیست و هرچند سابقاً قرار قبولی درخواست به تاریخ 10-08-1397 صادر گردیده لیکن بدین لحاظ که قرار قبول درخواست اعاده دادرسی از جمله قرارهایی است که صرفا ناظر به رابطه دادگاه و طرفین و مدیریت جریان پرونده و فرآیند رسیدگی است و بدین جهت حقی برای یکی از طرفین نسبت به دیگری ایجاد نمی کند و عدول از آن موجب تضییع حق قابل حمایتی نبوده و به عبارت دیگر از منظر تحلیلی، ترسیم رابطه بین دادگاه و ادعای خواهان، حق از نوع "حق - امتیاز" یا "حق - آزادی" برای رسیدگی دادگاه هست تا دادگاه از آزادی آیینی خود برای مدیریت دعوای اعاده دادرسی استفاده کند و حق به معنای "حق - ادعا" که موجد یک رابطه الزام و التزام بین طرفین اختلاف گردد، محسوب نمی شود و در واقع این قرار برای تعیین وضعیت مدعی است که بعد از ارائه یک دلیل ظاهری و در نگاه نخست صادر می شود تا ورود دادگاه به ماهیت را تجویز کند و چنانچه دادگاه پس از بررسی دقیق موضوع، متوجه عدم صدق بندهای استنادی از ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی گردد، الزام به ادامه رسیدگی در ماهیت با لحاظ منع توجه و رسیدگی دادگاه به بندهای دیگر ماده مذکور غیر منطقی و خلاف جریان قانونی دادرسی خواهد بود و در واقع رسیدگی ماهوی مجدد که امری استثنایی و خلاف اصل بقاء حکم است و صرفا از طریق بندهای حصری ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی و صرفاً آنچه مورد استناد خواهان است، ممکن می باشد، با اعتقاد دادگاه بر عدم صدق بندهای مذکور غیر ممکن است لذا دادگاه با توجه به مراتب فوق ضمن عدول از قرار سابق مستنداً به تبصره ماده ۴۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد درخواست اعاده دادرسی مطروحه صادر و اعلام می نماید. رای صادره حضوری و قطعی است.

رئیس شعبه ۳۳ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

توضیح: نمونه رای های منتشر شده در عدالت سرا اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدیدنظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.