نمونه رای رد درخواست اهدای جنین از سوی دادگاه به لحاظ بیماری یکی از زوجین

بازدید کننده بزرگوار، در این مقاله یک نمونه رای رد درخواست اهدای جنین از سوی دادگاه به لحاظ بیماری یکی از زوجین برایتان قرار داده ایم تا با نحوه صدور رای در این زمینه آشنا شوید.

این نمونه رای که از شعبه 13 دادگاه تجدیدنظر استان مازندران صادر شده است درباره این موضوعات می باشد: تجویز دریافت تخمک اهدائی، حق بر سلامتی، حق بر زندگی خانوادگی، حق داشتن فرزند، ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر 1948، برتری حق بر سلامتی بر حق داشتن فرزند، رد تجدیدنظر خواهی، ماده 12 میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی 1966، رای درخواست اهدای جنین

بیشتر بخوانید: صدور شناسنامه فرزند به نام مادر در ازدواج موقت

چکیده رای درخواست اهدای جنین

با توجه به اینکه حق بر سلامتی جسمی و روحی از حقوق بنیادین بوده و در تزاحم حق داشتن فرزند، حق داشتن سلامتی اولویت و برتری دارد چرا که موافقت با چنین درخواستی با توجه به بیماری هپاتیت زوج اهدای جنین موجب به خطر افتادن سلامتی وی خواهد شد.

بیشتر بخوانید: نمونه رای الزام ثبت احوال به صدور شناسنامه برای نوزاد اناث

رای دادگاه

آقای ... و خانم ... علیه دادستان محترم عمومی و انقلاب شهرستان بابل و گروه پزشکی بابل کلینیک دادخواستی با خواسته اهداء جنین (صدور حکم تجویز دریافت تخمک اهدائی) تقدیم دادگستری شهرستان بابل نموده اند. بدین شرح که خواهان ها (زوجین) در تاریخ 1396/08/22 به عقد دائم و قانونی یکدیگر در آمده ولیکن با اقدامات مکرر درمانی همچنان نابارورند. تقاضای مجوز دریافت تخمک اهدائی را دارند. دادخواست به شعبه اول دادگاه خانواده آن شهرستان ارجاع که ریاست محترم شعبه، دستور تعیین وقت رسیدگی صادر که در تاریخ 1399/11/04 جلسه دادگاه تشکیل که زوجین اظهار داشتند در سال 1396 ازدواج کردیم تابحال صاحب اولاد نشدیم درمانها بی نتیجه ماند. با توجه به گواهی پزشک معالج تقاضای اخذ تخمک اهدایی را داریم. دادگاه پس از ختم جلسه زوجین به پزشکی قانونی در خصوص اینکه اعتیاد به مواد مخدر و ابتلاء به بیماری صعب العلاج دارند یا خیر؟ مقرر شده است که پزشکی قانونی در جواب اعلام داشته است که زوجه استعداد دریافت پرورش جنین را دارد ولی زوج مبتلا به هپاتیت است. دادگاه در وقت فوق العاده ختم رسیدگی را اعلام و طی دادنامه شماره ۴۶۱-۱۴۰۰ مورخ 1400/02/11 با موافقت نظر قاضی مشاور مبنی بر داشتن بیماری زوج حکم به بطلان دعوی درخواست زوجین صادر، پس از ابلاغ دادنامه آنها به تجدیدنظر خواهی برخاسته پرونده به دادگاه تجدیدنظر استان مازندران ارسال که به این شعبه ارجاع شده است. اینک با توجه به محتویات پرونده به دلایل زیر تجدیدنظر خواهی وارد نیست. زیرا دادنامه تجدیدنظر خواسته بدرستی و بر اساس اصول حقوقی و با رعایت موازین قانونی صادر شده است. افزون بر استدلال درست دادگاه نخستین، نخست اینکه اگرچه حق بر زندگی خانوادگی (the right to family life) که در نظام بین المللی حقوق بشر به عنوان حق بنیادین به رسمیت شناخته شده که مشتمل بر حق بر داشتن فرزند بوده که ریشه در شان و کرامت و آزادی انسان داشته که تجدیدنظر خواهان نیز در راستای احقاق این حق بنیادین از دادگاه نخستین، درخواست چنین حقی نموده اند، چرا که بعد از 2 سال از زمان ازدواج صاحب فرزند نشده و مدارک پزشکی هم، حکایت از عدم بر باروری دارد اما حسب گواهی پزشکی قانونی (اگرچه زوجه زمینه باروری داشته و دارای بیماری نبوده) زوج بیماری هپاتیت دارد، که از این رو دادگاه نخستین با نظر قاضی محترم مشاور درخواست خواهان ها را بدرستی رد نموده است. چرا که حق بر سلامتی (Right to healthy) کامل جسمی و روانی یکی از موازین حقوق بشر بوده، همچنانکه در مقدمه اساسنامه سازمان بهداشت جهانی (W.H.O) (آژانس تخصصی سازمان ملل متحد) در تعریف سلامتی چنین بیان داشته «سلامتی عبارت است از حالت آسودگی کامل جسمی، روانی، اجتماعی و تنها نبود بیماری اطلاق نمی شود» ضمن اینکه حق بر سلامت در بند 1 ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر 1948 و ماده 12 میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی 1966 مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد که دولت ایران در سال 1354 بدون حق شرط و اعلامیه تفسیری به تصویب مجلس شورای ملی وقت رسیده که وفق ماده 9 قانون مدنی ایران در حکم قانون داخلی است، مقرر می دارد که از کشورهای طرف این میثاق حق هر کسی را به تمتع از بهترین حال جسمی و روحی ممکن الحصول به رسمیت شناخت، که موافقت با چنین درخواستی (اهدای جنین) با توجه به بیماری زوج، جنین پس از تولد دچار مشکلات جسمی و روحی خواهد شد. دوم اینکه: این اقدام ضمن اینکه منجر به آسیب به حق بر سلامتی می شود بلکه منجر به سلب حق حیات از دیگر حقوق مهم بنیادین بشر، مورد تاکید اسناد داخلی و بین المللی حقوق بشر از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر 1948 نیز خواهد شد. از سویی دولتها باید تعهدات مندرج در توافقات بین المللی را با حسن نیت اجرا کنند همچنان که در ماده 26 کنوانسیون حقوق معاهدات 1969 وین، بر اجرای با حسن نیت قراردادها تاکید داشته همچنانکه دادگاه نخستین با در نظر گرفتن این مساله درخواست تجدیدنظر خواهان را رد نموده است. سوم اینکه: اگرچه در این پرونده تزاحم دو حق، حق داشتن فرزند برای تجدیدنظر خواهان و حق بر سلامتی برای یک انسان دیگر (جنین اهدایی) مطرح است. اما در کنفرانس بین المللی حقوق بشر 1968 تهران (مشهور به اعلامیه تهران) و اعلامیه برنامه اقدام و عمل 1993 وین بر تفکیک ناپذیری و به وابسته بودن تمامی انواع حقوق بشر تاکید دارد و جامعه بین المللی حقوق بشر را باید به نحوی برابر اجرا نماید. با توجه به اینکه حق بر سلامتی جسمی و روحی از حقوق بنیادین بوده و در تزاحم حق داشتن فرزند، حق داشتن سلامتی اولویت و برتری دارد چرا که موافقت با چنین درخواستی با توجه به بیماری هپاتیت زوج اهدای جنین موجب به خطر افتادن سلامتی وی خواهد شد. از این رو با استدلالات بعمل آمده با مردود بودن تجدیدنظر خواهی به استناد اسناد داخلی و بین المللی حقوق بشر یاد شده و ماده 358 قانون آئین دادرسی مدنی دادنامه تجدیدنظر خواسته را استوار می نماید. رای صادره بر اساس ماده 365 قانون یاد شده قطعی می باشد.

هیات دادرسان شعبه 13 دادگاه تجدیدنظر مازندران- سید مهدی حسینی- حشمت رستمی درونکلا

توضیح: نمونه رای های منتشر شده در عدالت سرا اعم از نمونه رای بدوی، نمونه رای تجدیدنظر و نمونه رای دیوان عموما از نمونه رای های منتشر شده از سوی قوه قضائیه و مراکز و پژوهشگاه های وابسته به قوه قضائیه برگرفته شده است.