نمونه اظهارنامه فسخ معامله به جهت غبن فاحش

بازدید کننده بزرگوار، در این مقاله یک نمونه اظهارنامه فسخ معامله به جهت غبن فاحش برایتان قرار داده ایم تا با چارچوب تنظیم اظهارنامه آشنا شوید.

نمونه اظهارنامه فسخ معامله به جهت غبن فاحش

اظهارکننده: مشخصات و اقامتگاه اظهارکننده

مخاطب اظهارنامه: مشخصات و اقامتگاه مخاطب

موضوع اظهارنامه: اعلام مراتب فسخ معامله به لحاظ غبن فاحش

مطلب مرتبط: بررسی خیار غبن در معاملات

مخاطب محترم خانم/ آقای ...

با سلام و احترام

احتراما اینجانبان ... وفق ماده 156 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی، رسماً و قانوناً باستحضار می رساند:

مطابق با قرارداد عادی مورخ ... اینجانبان یک قطعه زمین به پلاک ثبتی شماره ... واقع در ... به مساحت ... مترمربع به نشانی ... را به مبلغ ... ریال از جنابعالی خریداری نموده ایم و ثمن معامله مبلغ ... ریال آن پرداخت شده و مقرر بوده است الباقی مبلغ در دفترخانه پرداخت گردد.

اینک از آنجایی که از قیمت معامله مغبون واقع گشته ایم و این غبن، فاحش است، بر حسب ماده 416 قانون مدنی در صورتی که غبن فاحش باشد هر یک از متعاملین حق فسخ معامله را دارد و با التفات به اینکه به موجب ماده 420 قانون مدنی، خیار غبن باید پس از علم به آن، به فوریت اعمال گردد و حق اعمال آن در قرارداد پیش بینی شده است، لذا با ابلاغ این اظهارنامه در مهلت مقرر قانونی مراتب فسخ معامله به لحاظ غبن فاحش اعلام، و درخواست می شود ظرف سه روز از رویت این اظهارنامه جهت مسترد نمودن مبلغ پرداختی به اینجانبان مراجعه نمایید.

مستندات قانونی مرتبط با اظهارنامه فسخ معامله به جهت غبن فاحش

نشست قضائی استان قم/ شهر قم مورخ 10-12-1387

بایع پس از دریافت کامل ثمن به دلیل غبن در معامله، دعوای تنفیذ فسخ بیع را تقدیم و دادگاه با احراز مغبون بودن او حکم به تنفیذ فسخ معامله صادر کرده است. 1ـ آیا تنفیذ فسخ، مشروط به استرداد ثمن است؟ 2ـ آیا بایع می تواند قبل از استرداد ثمن، ملک مورد معامله را مسترد و تقاضای تخلیه آن را نماید؟

نظر هیئت عالی

بر حسب مقررات ماده 416 قانون مدنی، «هر یک از متعاملین که در معامله، غبن فاحش داشته باشد بعد از علم به غبن می تواند معامله را فسخ کند» بدیهی است مطابق مقررات ماده 420 همان قانون، خیار غبن فوری است و «غبن فاحش» هم در ماده 417 چنین تعریف شده است که: معامله عرفاً قابل مسامحه نباشد.

به هر تقدیر اگر مغبون بر حسب مقررات مرقوم، فسخ معامله را به طرف دیگر ابلاغ نماید و طرف منکر غبن باشد، مغبون می تواند برای تنفیذ فسخ معامله به دادگاه مراجعه نماید و دادگاه با رسیدگی های لازم و در صورت احراز غبن فاحش حکم به تنفیذ فسخ می دهد. در اینجا اگر مغبون بایع باشد باید ثمن دریافتی را به مشتری مسترد نماید لیکن عدم استرداد ثمن تأثیری در فسخ معامله ندارد و مشتری می تواند با مراجعه به دادگاه، ثمن پرداختی را با خسارت وارده مطالبه کند.

بیشتر بخوانید: نمونه رای رد تقاضای فسخ معامله به جهت غبن

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه: 7/1400/286 شماره پرونده: 1400-76-286 ح تاریخ نظریه: 1401/05/01

1- آیا ادعای بایع مبنی بر جهل «به فوری بودن خیار غبن» به علت کم سوادی پذیرفته است؟ آیا ملاک ماده 1131 قانون مدنی برای دیگر خیارات و دیگر معاملات به عنوان یک قاعده عام قابل پذیرش است و یا آن که استثناء است؟ 2- در صورتی که این ادعا را قابل پذیرش بدانیم، نحوه اثبات جهل به فوریت قانون چگونه است؟ آیا نیاز به ادله اثبات مستقل دارد و یا از آن جا که از درونیات و امور شخصی است، مطابق قاعده «لایعلم الّا من قبله» با سوگند بایع قابل اثبات است؟

ملاک حکم مقرر در ماده 1131 قانون مدنی مبنی بر اشتراط علم به حق فسخ و فوریت آن برای ساقط شدن خیار فسخ نکاح، در موارد مشابه قابل تمسک و استفاده است و این حکم به عنوان قاعده ای کلی در دیگر عقود از جمله فرض سوال، قابلیت اعمال و اجرا دارد. با وجود این، از آن جایی که در فرض سوال اماره قانونی آگاهی افراد از حکم قانون نیز مجرا می باشد، بار اثبات بی اطلاعی از قانون و به عبارتی اثبات خلاف این اماره بر عهده مدعی جهل است و وی باید همانند هر امر عدمی دیگر با تمسک به امور وجودی که با جهل وی نسبت به حکم ملازمه دارد و همچنین با توسل به امور حسی و آثار آن، جهل خود را به اثبات برساند و برای تمسک به احکام مترتب بر قاعده «لا یعلم الا من قبله» محملی وجود ندارد.

با وجود این اظهارنامه که از نظر قضایی کامل می باشد اما در هر حال با توجه به متفاوت بودن هر پرونده و دارا بودن نکات و ظرائف خاص خود لذا این اظهارنامه شما را از مشاوره با وکیل بی نیاز نمی نماید.