معامله توسط نماینده شرکتهای تجاری چگونه است؟
معامله توسط نماینده شرکتهای تجاری
معامله توسط نماینده شرکتهای تجاری و موسسات غیر تجاری یکی از اقسام معاملات نیابتی می باشد. معاملات نیابتی به آن قسم از معاملاتی گفته می شود که فردی به نیابت و نمایندگی از دیگری اقدام به امضای قرارداد نماید. نیابت در معامله شکل های مختلفی دارد اعم از معامله توسط وکیل، معامله بوسیله ولی، وصی و قیم، معامله به نمایندگی از شرکتها. در این مقاله در ارتباط با معامله توسط نماینده شرکتهای تجاری و موسسات غیر تجاری بعنوان یکی از اقسام معاملات نیابتی به تفصیل پرداخته می شود.
شخص حقوقی نیز همانند افراد انسانی (اشخاص حقیقی) میتواند طرف معاملات واقع شود. با این وجود از آنجایی که شخص حقوقی به لحاظ طبیعت خود، نمی تواند با طرف مقابل مذاکره نموده و قرارداد را امضاء نماید، این کار توسط نماینده شخص حقوقی انجام می شود. در هر موردی که فردی میخواهد با اشخاص حقوقی معامله نماید، یکی از مسائل مهم این است که چه کسانی می توانند به نیابت از شخص حقوقی قرارداد را امضا نمایند.
گام اول در معامله با شرکتهای تجاری احراز سمت شخص امضاء کننده قرارداد می باشد. فردی که قرارداد را به نمایندگی از شخص حقوقی امضاء می نماید می بایست از طرف ارکان شخصیت حقوقی دارای سمت نمایندگی باشد این نمایندگی میتواند بصورت کلی باشد و یا بصورت موردی (بطور مثال جهت امضای قرارداد خرید ملک). در شرکتهای تجاری این مستند معمولا آخرین آگهی روزنامه است که در آن اسامی مدیران و حدود اختیارات آنان مشخص شده است. در بررسی مستندات سمت نماینده شخص حقوقی حتما لازم است که اصالت اسناد ارائه شده و مدت اعتبار سمت مورد لحاظ قرار گیرد.
بیشتر بخوانید: وضعیت حقوقی معاملات اشخاص ممنوع المعامله
گام بعدی در مورد معامله با شرکتهای تجاری، بررسی حدود اختیارات نماینده می باشد. در شرکتهای تجاری حدود اختیارات مدیران بین شرکتهای مختلف متفاوت است. در شرکتهای سهامی (اعم از سهامی عام و سهامی خاص) هیات مدیره دارای اختیارات کامل و نامحدود می باشند و به صرف آنکه هیات مدیره هستند اختیار انجام هر نوع معامله ای را از طرف شرکت دارند مگر آنکه معامله برخلاف اساسنامه شرکت باشد. در شرکتهای با مسئولیت محدود هیات مدیره شرکت دارای اختیارات نامحدود هستند اما ممکن است در اساسنامه شرکت محدودیتی برای مدیران در نظر گرفته شده باشد بنابراین در این شرکتها علاوه بر مستند مربوط به انتخاب اعضای هیات مدیره، اساسنامه شرکت نیز باید بررسی شود. نکته دیگر آنکه مدیرعامل کلیه شرکتهای تجاری و اعضای هیات مدیره سایر شرکتهای تجاری و موسسات غیر تجاری دارای اختیارات محدود هستند و اصل بر عدم اختیار آنها انجام معامله است.
لذا طبق قاعده کلی برای اینکه مدیران بتوانند قرارداد مورد نظر را امضاء نمایند، حتما باید اختیار انجام معامله را داشته باشند. این اختیار می تواند توسط اساسنامه یا مصوبه مجمع عمومی شرکت به مدیران اعطا گردد.
همچنین علاوه بر امضاء صاحبان امضای مجاز شرکت، مهر شرکت نیز باید ذیل قرارداد درج شود در غیر اینصورت قرارداد فاقد اعتبار می باشد.
امیدواریم مطالب برای شما مفید بوده باشد. لطفا مطالب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید و با امتیاز دادن به مطالب، ما را در جهت بهبود و تولید هر چه بیشتر مطالب یاری فرمایید. همچنین می توانید نظرات یا سوالات خود را در بخش دیدگاه ها مطرح نمایید در اسرع وقت به سوالات شما پاسخ داده خواهد شد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران