عواقب قانونی ترک منزل توسط همسر

عواقب قانونی ترک منزل مشترک

اگر هر یک از زن یا شوهر، بدون وجود عذر موجه قانونی، به اختیار خود، منزل مشترک را ترک نمایند، این عمل برای هر یک از آنان تبعات قانونی خاص خود را در پی خواهد داشت. در این مقاله سعی می گردد در مورد عواقب قانونی ترک منزل توسط زوجین به تفصیل توضیح داده شود.

ترک منزل توسط زوجه (زن)

مطابق با قانون حمایت خانواده و هم چنین قانون مدنی، زن ملزم است که در منزلی زندگی کند که همسر او تعیین می نماید مگر اینکه اختیار تعیین مسکن به زن داده شود.

در این ارتباط ماده ١١١٤ قانون مدنی بیان نموده است:

"زن باید در منزلی که شوهر تعیین میکند سکنی نماید مگر آنکه اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد."

مطابق با ماده فوق مشخص می گردد که زن اگر اختیار تعیین مسکن را نداشته باشد، موظف است که در منزلی زندگی کند که شوهر او تعیین می نماید. بنابراین، زنی که بدون داشتن عذر موجه و هم چنین بدون اجازه همسر خود، منزل مشترک را ترک نماید، ناشزه محسوب میشود و نفقه به او تعلق نمی گیرد.

اما اگر زندگی زوجه با همسر خود، ضررهای جسمی یا روحی و ... در پی داشته باشد، مطابق با قانون او میتواند ترک منزل نماید و ناشزه نیز محسوب نمیشود و نفقه او در این حالت بر عهده شوهر او می باشد.

در این ارتباط ماده ١١١٥ قانون مدنی بیان نموده است:

"اگر بودن زن با شوهر در یک منزل متضمن خوف ضرر بدنی و یا مالی یا شرافتی برای زن باشد زن میتواند مسکن علیحده اختیار کند‌ و در صورت ثبوت مظنه ضرر مزبور محکمه حکم بازگشت به منزل شوهر نخواهد داد و مادام که زن در بازگشتن به منزل مزبور معذور است نفقه بر‌عهده شوهر خواهد بود."

مطلب مرتبط: چگونه می توان به شکل قانونی از شوهر نفقه گرفت؟!

ترک منزل توسط زوج (مرد)

مطابق با قانون مدنی و قانون حمایت خانواده، ترک منزل بدون وجود عذر موجه، توسط مرد، عواقبی را در پی خواهد داشت.

١) یکی از مواردی که به زن این حق را می دهد که دادخواست طلاق بدهد این است که اگر شوهر در طی یکسال، بدون وجود عذر موجه، ٦ ماه متوالی یا ٩ ماه متناوب، منزل خود را ترک نماید، زن به اصطلاح، در "عسر و حرج" قرار گرفته و میتواند دادخواست طلاق را تقدیم دادگاه خانواده نماید.

تبصره ١ ماده ١١٣٠ قانون مدنی در این ارتباط بیان نموده است:

"ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی و یا نه ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجه."

مطلب مرتبط: بررسی شرایط دوازده گانه عقدنامه ازدواج

٢) در صورتی که مردی، نفقه همسر خود را با وجود تمکین او و داشتن توان مالی کافی، پرداخت نکند، به حبس تعزیری درجه شش محکوم می شود.

ماده ٥٣ قانون حمایت خانواده عنوان نموده است:

"هرکس با داشتن استطاعت مالی، نفقه زن خود را در صورت تمکین او ندهد یا از تادیه نفقه سایر اشخاص واجب النفقه امتناع کند به حبس تعزیری درجه شش محکوم می‌شود. تعقیب کیفری منوط به شکایت شاکی خصوصی است و در صورت گذشت وی از شکایت در هر زمان تعقیب جزائی یا اجرای مجازات موقوف می‌شود.

تبصره ـ امتناع از پرداخت نفقه زوجه‌ای که به موجب قانون مجاز به عدم تمکین است و نیز نفقه فرزندان ناشی از تلقیح مصنوعی یا کودکان تحت سرپرستی مشمول مقررات این ماده است."